Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε…

Η δασκάλα ρωτάει τα παιδιά στο μάθημα της αριθμητικής: – «Υπάρχουν δύο πουλάκια πάνω στο δέντρο. Αν ο κυνηγός πυροβολήσει το ένα από αυτά, πόσα θα μείνουν;». Οπότε σηκώνει το χέρι της η Μαρία. – «Ναι Μαρία», λέει η δασκάλα. – «Ένα», απαντάει η Μαρία. Ωστόσο ο Τοτός σηκώνει επίμονα το χέρι του φωνάζοντας: – «Όχι.» Η δασκάλα λοιπόν του απευθύνει το λόγο. – «Δεν θα μείνει κανένα, αφού και το δεύτερο πουλάκι θα ακούσει τον πυροβολισμό, θα τρομάξει και θα φύγει», της λέει ο Τοτός. – «Όχι, Τοτέ, τώρα κάνουμε αριθμητική, οπότε θα μείνει ένα πουλάκι, εντάξει; Ωστόσο μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι.» – «Καλά κυρία.» Μετά της λέει: – «Μπορώ να πω και εγώ ένα;» – «Ναι», του λέει η δασκάλα. – «Λοιπόν, σε ένα παγκάκι κάθονται τρεις κυρίες και τρώνε παγωτό, η μια το γλείφει, η άλλη το δαγκώνει και η άλλη το βάζει όλο μέσα. Ποια είναι παντρεμένη;». Οπότε η δασκάλα προβληματισμένη, αρχίζει να σκέφτεται και του απαντάει: – «Αυτή που το βάζει όλο μέσα.» – «Όχι κυρία», της απαντάει ο Τοτός, «παντρεμένη είναι αυτή που φοράει βέρα, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε.»