ο Μπόμπος

Σκηνή στο σχολείο. Η δασκάλα εξηγεί στα παιδιά τι είναι ποίηση και τι πεζός λόγος. Τους δίνει ένα παράδειγμα: – Θα σας πω ένα ποίημα: «Αρνάκι άσπρο και παχύ, / της μάνας του καμάρι, / εβγήκε εις την εξοχή / και στο χλωρό χορτάρι». Αυτό είναι ποίηση, αλλά αν αλλάξω κάνα-δυο λέξεις, θα γίνει πεζός λόγος. Πχ «Αρνάκι άσπρο και παχύ, της μάνας του καμάρι, εβγήκε απ? τη στάνη του, εις το ψηλό γρασίδι». Καταλάβατε; Τώρα θέλω να μου δώσετε παραδείγματα δικά σας. – Κυρία… κυρία… ο Μπόμπος πάντα πρόθυμος. – Λέγε, Μπόμπο, του δίνει το λόγο η δασκάλα. – «Η Ελένη είχε ένα γουρούνι, / ένα τόσο δα γουρουνάκι, / και καθώς του χάιδευε το πηγούνι, / αυτό της έγλυφε… – Πες το μας σε πεζό λόγο, Μπόμπο, κι άσε την ομοιοκαταληξία, τον διακόπτει η δασκάλα. – … την κωλοτρυπίδα! συνέχισε ο Μπόμπος