Αρχιδολογία

Ως γνωστό οι ελληνικές λέξεις έχουν τη ρίζα τους  στην αρχαία ή στην καθαρεύουσα. Το γνωστό μας αρχίδι λοιπόν προέρχεται από τον όρχεο του οποίου το υποκοριστικό είναι ορχίδιον από το οποίο προήλθε ακολούθως το αρχίδιον για να καταλήξει στο κοινό μας ΑΡΧΙΔΙ. Ακολούθως η χρήση της λέξης αρχίδι από την πλούσια ελληνική γλώσσα, πέρα από το βάρος που το ίδιο ως όργανο του γεννητικού συστήματος έχει, του έδωσε επί πλέον βαρύτητα τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά. Το χρησιμοποιεί κατ΄αρχή ως βρισιά:<< Τι είπες ρε αρχίδι;>> Για να υποτιμήσει την άποψη του άλλου:<< Αρχιδιές…>> Και πάλι για να βρίσει:<< Φύγε από δω παλιο-αρχίδω>> Για να δηλώσει περιφρόνηση για κάποιον που συνάντησε:<<Γι΄αυτό με τρώγανε τ΄αρχίδια μου >> Ώς βιβλίο μητρώου ή δημοτολογίου: <<Τον έχω γράψει στ΄αρχίδια μου>> Ώς δηλωτικό δειλίας:<<Δεν έχει αρχίδια να το κάνει>> Ώς δηλωτικό θάρρους ή ανδρισμού:<<Έχει μια οκά αρχίδια>> Περισσότερου ανδρισμού:<<Έχει μια αγκαλιά αρχίδια>> Για να δηλώσει κυριαρχία στον άλλο:<<Του έδεσε τ΄αρχίδια κόμπο>> Για να δηλώσει δουλοπρεπισμό ή παράκληση : <<Του φίλισε τ΄αρχίδια>> Για να ειρωνευτεί τη ν έπαρση του άλλου:<< Λες κι έπιασε τον πάπα από τ΄αρχίδια>> Για να δείξει ότι δε φοβάται τις απειλές του άλλου:<<Θα μου κλάσεις τ΄αρχίδια>>  Έκανε   και λογοπαίγνια του τύπου  Αρχιδιδάσκαλος, Αρχιδιάκος,κ.ά.  Μίλησε και αλληγορικά για κάποιο δειλό: <<Μπάζει ο κώλος του και πάγωσαν τ΄αρχίδια του>>  Τα έβαλε στο τέλος της πρότασης για να δώσει επιπλέον κύρος σε κάποιον:<< Διευθυντής με αρχίδια>>   Τα έβαλε όμως και στην αρχή και του αφαίρεσε κύρος:<<Αρχίδια Διευθυντής>>   Για τον εργατικό:<<Παράτριψαν τάρχίδια του από τη δουλειά>>αλλά και για τον τεμπέλη :<<Τ΄αρχίδια του ξύνει όλη την ώρα>>