Ο κύριος ομιλητής σ ένα συνέδριο έχει αργήσει

Ο κύριος ομιλητής σ  ένα συνέδριο έχει αργήσει. Τρέχει σαν παλαβός να προλάβει να φτάσει στην ώρα του, τα καταφέρνει να φτάσει λίγο πριν έρθει η ώρα του να μιλήσει, αλλά μόλις κάθεται κάτω, διαπιστώνει ότι έχει ξεχάσει τη μασέλα του, πράγμα που εξομολογήθηκε στο διπλανό του. – Ξέχασα τη μασέλα μου! – Μην ανησυχείς, λέει αυτός. Δοκίμασε αυτή. Ο ομιλητής τη δοκιμάζει και λέει: – Πολύ σφιχτή. – Καλά, δοκίμασε αυτή, του λέει ο άλλος. Τη δοκιμάζει και αποφαίνεται: – Πολύ χαλαρή. – Καλά, δοκίμασε αυτή, του λέει ο άλλος. Τη δοκιμάζει και… – Τέλεια! Εφαρμόζει περίφημα! λέει ο ομιλητής. Φάγανε, έβγαλε το λόγο του και μετά γυρνάει στο διπλανό του και λέει: – Σας ευχαριστώ για τη βοήθειά σας! Που είναι το ιατρείο σας. Έψαχνα για έναν καλό οδοντίατρο. – Ποιος είπε ότι είμαι οδοντίατρος. Εργολάβος κηδειών είμαι!