Πάτερ, ψιλοβρέχει

Πάει ένας να εξομολογηθεί σε έναν παπά: – «Πάτερ, έχω αμαρτήσει πάρα πολύ», του λέει. – «Ακούω τέκνον μου τις αμαρτίες σου.» – «Να, μια μέρα που ψιλόβρεχε, βίασα την αδερφή μου.» – «Φοβερό αμάρτημα παιδί μου. Aλλά σε συγχωρώ». – «Και άλλη μια μέρα που ψιλόβρεχε πάτερ, βίασα και τον αδερφό μου.» – «Και αυτό τέκνο μου, πώς μπόρεσες να το κάνεις; Είναι μεγάλο αμάρτημα! Αλλά, αν έχεις ειλικρινά μετανοήσει σε συγχωρώ.» – «Και μια άλλη μέρα που ψιλόβρεχε, βίασα και την μητέρα μου.» – «Αυτό είναι ότι πιο χυδαίο έχω ακούσει. Δεν μπορεί να συγχωρηθεί και αυτή η αμαρτία σου. Σε αφορίζω». – «Σκέψου το καλύτερα πάτερ. Γιατί έξω ψιλοβρέχει!