Aλτσχάϊμερ

Κυριούλα μπαίνει στον μπακάλη της γειτονιάς, τον καλημερίζει και του ζητάει μισό κιλό τυρί Αλτσχάιμερ. Εμβρόντητος ο μπακάλης της απαντάει ότι δεν έχουν τέτοιο τυρί. «Μα πώς!» αναφωνεί η κυριούλα.» Προχθές πάλι αγόρασα από σας αυτό τυρί!» Ο μπακάλης προσπαθεί να της εξηγήσει ότι μάλλον κάνει κάποιο λάθος, διότι αυτός ποτέ δεν έχει φέρει τέτοιο τυρί και στο τέλος της λέει: «Μήπως το αγοράσατε από τον Βασιλόπουλο και δεν το θυμάστε;» Απογοητευμένη, φεύγει και πάει στον Βασιλόπουλο. Κατευθύνεται στον πάγκο των τυριών και ζητάει και πάλι 1/2 κιλό τυρί Αλτσχάιμερ. Ο υπάλληλος ευγενικότατα της απαντάει ότι δεν έχουν τέτοιο τυρί. «Μα πώς!» αναφωνεί η κυριούλα. «Προχθές πάλι αγόρασα από σας αυτό τυρί!» Αφού γίνεται μια ψιλοφασαρία , η κυριούλα ζητά τον διευθυντή του καταστήματος. Έρχεται ο διευθυντής, της επαναλαμβάνει τα ίδια, η κυριούλα έχει πλέον απογοητευτεί πλήρως και ανήμπορη να επιμείνει πλέον, καταλήγει: «Τι να σας πω βρε παιδιά μου…» Φέρνει το δάχτυλο στο κεφάλι… «Έχω κι αυτό το Έμενταλ που με ταλαιπωρεί…!»