Δε μ αγαπααας πια??

Ήταν ένας τυπάς που τα είχε κάνει όλα στη ζωή του και δεν τον συγκινούσε τίποτα πια.. Ειδικά στο σεχ είχε δοκιμάσει τα πάντα (άραγε με Ultrex λούστηκε?).. Μια μέρα περνώντας έξω από ένα πενταόροφο κτίριο, χλιδάτο και έτσι, βλέπει την επιγραφή «Οίκος Ανοχής» – κάτι για όλα τα γούστα.. Ο τυπάς εντυπωσιάστηκε, ΣΕ λέει (χμμ, εντάξει σου λέει..), τι διάολο, τόσο μεγάλο κτίριο, πιθανό να έχει κάτι «ενδιαφέρον», οπότε μπαίνει μέσα όπου τον υποδέχεται η Τσατσά.. Καλώς ήρθατε κτλ., στο ψητό τώρα, το μαγαζί προσφέρει ποικίλες υπηρεσίες.. Στον πρώτο όροφο έχουμε αιθέριες υπάρξεις για χαϊδολογήματα κτλ… Μπα, λέει ο δικός σου, αυτά δε με ανάβουν πλέον, τίποτ  άλλο? ..στον δεύτερο, συνεχίζει η Τσατσά, έχουμε γυναίκες-φωτιά για τσιμπουκάκια, ελεύθερα πιασίματα κτλ.. (sorry για την  αθυροστομία  αλλά, βλέπετε, ορολογία είναι…).. – Αλλο, δε συγκινούμαι.. – Στον τρίτο μπορείς να διαλέξεις όποια κοπέλα θες.. επιτρέπονται όλες οι στάσεις, τα φετίχ κτλ.. – ..χμμ, όχι, δε την βρίσκω ακόμα λέει ο δικός σου! -..τέλος, στον τέταρτο έχουμε το Grant Salle με τη μεγαλύτερη παρτούζα που έχεις φανταστεί.. επιτρέπονται τα πάντα, κτηνοβασίες, μαστίγια. χειροπέδες, γκλοπ κτλ… (βάλτε το μυαλό σας να κεντήσει εδώ.. χεχε..).. Και εκεί η εξυπηρέτηση είναι εγγυημένη.. -..ούτε, ούτε στον πέμπτο τι υπάρχει? α, στον πέμπτο είναι το σπίτι μου.. δεν πατάει κανείς εκεί.. είναι η μητέρα μου βλέπετε.. Τι έχει η μητέρα σου, τη ρωτάει περίεργος ο τύπος? ε, να γριά γυναίκα είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι 20 χρόνια σε κώμα, με σωληνάκια, μηχανήματα τεχνητής υποστήριξης, αναπνευστήρες και τα ρέστα.. Γουστάρω, λέει, αυτός.. Αυτή θέλω… Η μητέρα μου, φίλε, είναι 80 χρονών και φυτό, δεν υπάρχει περίπτωση να την ακουμπήσεις… Δεν ξέρω τι λες εσύ απαντά ο δικός σου, εγώ φτιάχτηκα τώρα, σου ακουμπάω 10.000.000 και τη γαμάω.. Αμα είναι έτσι λέει η Τσατσά εντάξει! ορίστε τα κλειδιά, δεύτερη πόρτα δεξιά, ευχαριστήσου το.. Πράγματι, βρίσκει ο τύπος τη γιαγιά χωμένη στα σωληνάκια με τις άπειρες ρυτίδες, την πιάνει και την αρχίζει στο γαμήσι.. από μπρος, από πίσω, χαμός, και τι δεν της έκανε.. μετά την κατουράει, τη χέζει και εκεί τελειώνει.. Φοβερό, λέει.. Θα ξανάρθω και αύριο… Πράγματι, την άλλη μέρα σκάει πάλι ο δικός σου και λέει ΤΗΝ τσατσά: -..μια από τα ίδια! – α, δε γίνεται κύριος, η γυναίκα είναι άρρωστη, δεν μπορεί κάθε μέρα να…… – 20 μύρια ζεστά.. -….αν είναι έτσι, εντάξει, τελευταία φορά! ..της τα ακουμπάει και παίρνει τα κλειδιά πάλι.. (όχι θα έσκαγε).. ακολουθεί μια από τα ίδια, ξέσκισμα μπρος πίσω, δεξιά αριστερά κτλ.. κατούρημα και χέσιμο στο τέλος.. Αααα.. σκέτη καύλα αναφωνεί, πάλι αύριο εδώ!!! ..Αυτό το βιολί συνεχίζεται για καμιά βδομάδα, το μπουρδέλο έχει κάνει απόσβεση του κεφαλαίου και πάει για χρηματιστήριο με τόσα κέρδη! Μια των ημερών, σκάει πάλι, ακουμπά 100 μύρια (ταρίφα πλέον) και ανεβαίνει για τα καθέκαστα.. πιάνει τη γριά, αφού την πηδάει, από παντού, την κατουράει, σφίγγετε, σφίγγετε αλλά δεν μπορεί να τη χέσει.. παπαπα, αυτό ήταν σκέφτεται, το βαρέθηκα το άθλημα.. και πάει να φύγει.. οπότε σηκώνεται η γιαγιά…. …..» Δε μ αγαπααας πια??»