Ο κακός δράκος

Καλό παιδί αλλά κομμάτι χαζούλης ήτανε ο φίλος μας ο Ιβάν. Ζούσε στη μακρινή Ρωσία την εποχή του Τσάρου και όπως όλα τα παιδιά αυτής της κατηγορίας μοστράριζε και για περιζήτητος γαμπρός. Κούκλα ήτανε η αρραβωνιαστικιά του και φυσικά παρθένα. Αυτά βέβαια γινόντουσαν την εποχή του Τσάρου. Τώρα που Τσάρος πια; Ορίσανε και το γάμο τους και ήτανε όλο γέλια και χαρές. Την ευτυχία τους ήλθε να χαλάσει ο κακός δράκος που λυμαινότανε την περιοχή τη μακρινή εκείνη εποχή. Κάτι σαν τη ΣΔΟΕ τη σημερινή ήτανε ο φόβος και ο τρόμος. Ξέρετε από εκείνα τα τέρατα με τρία κεφάλια και μεγάλα φτερά. Την παραμονή του γάμου βρίσκει τον Ιβάν και του λέει σταράτα: – Τι μαθαίνω Ιβάν; Παντρεύεσαι ε; Όπως θα ξέρεις όλες τις παρθένες πρώτα τις δοκιμάζω εγώ για να τις εγκρίνω και μετά ο γαμπρός. Λοιπόν κι εσύ σαν πιστός και καλός υπήκοος θα μου φέρεις το βράδυ την αρραβωνιαστικιά σου στο χαμάμ να την εγκρίνω. Και μη την βρω ξεπαρθενεμένη, σ  έφαγα κακομοίρη μου. Αυτά είπε ο δράκος και ο άμοιρος ο Ιβάν έπεσε σε βαθιά μελαγχολία. Δε μιλιότανε όλη μέρα. Πως θα το έλεγε στην καλή του; Θα του την πή***γε ο δράκος και αυτός θα την έπαιρνε δεύτερο χέρι; Ήτανε να πέσει να πεθάνει. Πάνω στην απελπισία του και για καλή του τύχη, να σου τρία χτισμένα παλικάρια ντερέκια μέχρι εκεί πάνω. – Τι έχεις βρε Ιβάν και είσαι σα θλιμμένη Μεγάλη Παρασκευή; του λέει το ένα παλικάρι. (Ως γνωστόν στη Ρωσία την εποχή του Τσάρου ήτανε όλοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι) – Τι να έχω μωρέ παιδιά; Να έτσι κι έτσι. Ο δράκος με τα τρία κεφάλια θέλει να του πάω την αρραβωνιαστικιά μου στο χαμάμ το βράδυ για τα περαιτέρω και είμαι να σκάσω. – Και γι  αυτό στεναχωριέσαι βρε χαζέ; Αστο πάνω μας το θέμα. Εσύ κάτσε σπιτάκι σου με την αρραβωνιαστικιά σου και εμείς θα το τακτοποιήσουμε το ζήτημα, του είπανε τα παλικάρια με ένα χαμόγελο γεμάτο αυτοπεποίθηση, σαν υποψήφιου πολιτικού σε προεκλογικό talk show. Ανακουφισμένος ο Ιβάν την έστησε από νωρίς έξω από το χαμάμ κρυμμένος πίσω από κάτι θάμνους και είδε το δράκο να μπαίνει σηκώνοντας κουρνιαχτό με τις φτερούγες του και μετά από λίγο καπάκι και τα τρία παλικάρια. Περίμενε κι αυτός με αγωνία να δει τι θα γίνει. Οι ώρες όμως περνάγανε και ούτε φωνή ούτε ακρόαση από το χαμάμ. Τον Ιβάν τον είχανε ζώσει τα φίδια και είχε αρχίσει να μουδιάζει άσχημα ζαρωμένος πίσω από το θάμνο όπως ήτανε. Πάνω στο τρίωρο λοιπόν πήρε τη θαρραλέα απόφαση και ξετσούμισε. Ανοιξε την πόρτα του χαμάμ δειλά δειλά και βρέθηκε μπροστά στο εξής θέαμα: Το ένα το παλικάρι είχε ακινητοποιήσει το δράκο και του κράταγε τα τρία κεφάλια, το δεύτερο κάτω από τις μασχάλες και το τρίτο ανάμεσα στα σκέλια του. Το δεύτερο παλικάρι τον πηδ**σε από πίσω και το τρίτο είχε σκύψει πίσω από το πρώτο, χάιδευε το μεσαίο κεφάλι του δράκου και του έλεγε με συμπονετική φωνή: – Είδες μαλ*κα μου; Ενώ αν είχες ένα κεφάλι και τρεις κ*λους θα είχαμε τελειώσει προ πολλού και τώρα θα ήσουνα σπιτάκι σου.