ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Ο καιρός πέρασε και έφτασε η μέρα του Συνεδρίου των σπερματοζωαρίων του Μήτσου. Μαζεύονται όλα τα σπερματοζωάρια και αρχίζουν τις συζητήσεις. Στο Συνέδριο η ατμόσφαιρα είναι τεταμένη. Όλοι είναι νευριασμένοι. – Κύριε Πρόεδρε δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτό! Λέει ένα. Υπάρχουμε για ένα σκοπό, τη γονιμοποίηση, τη γονιμοποίηση λέγω. Και αντί να επιτελούμε το σκοπό μας τι γίνεται; Ρωτώ τι γίνεται; Και απαντώ. Τίποτα. Κάθε φορά που ετοιμαζόμαστε, γυμναστικές, παρφουμαρίσματα για το έτερον ήμισυ, ο δρόμος μπλοκάρεται από αυτό το λαστιχένιο σκουφάκι που φοράει ο αφέντης. Είναι εξωφρενικό! – ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙ, φωνάζουν τα υπόλοιπα. Θέλουμε μία λύση. Σκέφτεται λοιπόν ο πρόεδρος, σκέφτεται, σκέφτεται, και τσούπ! του έρχεται η ιδέα. – Λοιπόν μάγκες ακούστε καλά. Την επόμενη φορά που θα ετοιμαστούμε για γαμήσι θα οπλιστούμε με μαχαίρια, αξίνες και θα το σκίσουμε το γαμημένο το λάστιχο. Και έτσι θα γαμήσουμε κι εμείς. – ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ. ΖΗΤΩ Η ΠΡΟΕΔΡΑΡΑ ΜΑΣ, συμφώνησαν τα υπόλοιπα. Την επόμενη μέρα, κατά τις δύο το μεσημέρι, ακούγεται γενικός συναγερμός: ΜΑΓΚΕΣ, ΣΤΑ ΟΠΛΑ Αρχίζουν λοιπόν τα σπερματοζωάρια να παίρνουν μαχαίρια, όπλα και ότι άλλο βρουν μπροστά τους. Μπροστά ο πρόεδρος, πίσω οι άλλοι. Φτάνουν στο προφυλακτικό το βαράνε, το σκίζουν και αρχίζουν να τρέχουν μπροστά. Ξαφνικά ακούγεται η φωνή του Πρόεδρου: – Πίσωωωωωωω. Όλοι πίσωωωω. Σαμποτάζ!!!! – Τι έγινε ρε Πρόεδρε, τόσο κόπο κάναμε τώρα θα κωλώσουμε; – ΣΑΜΠΟΤΑΖ. Πέσαμε σε σκατά!