ΖΗΝΑ

Ένα αντρόγυνο στην κλινική, η γυναίκα γεννάει. Ο μπαμπάς γεμάτος χαρά. Γεννάει η γυναίκα, το παιδί είναι αγόρι. Χαρά ο μπαμπάς, ο γιος έτσι ο γιος μου αλλιώς, που όταν μεγαλώσει τις γυναίκες θα τις ……….. και άλλα τέτοια. Φτάνει ο γιος 4 χρονών και είναι απόκριες. Τι θέλεις αγόρι μου να σου πάρω για τις απόκριες; ρωτάει τον γιο του. Απαντάει ο γιος: μπαμπά θέλω να μου πάρεις μια φούστα. Ο μπαμπάς μένει με ανοιχτό το στόμα. Τι να κάνεις γιε μου την φούστα τον ρωτάει, τι θέλεις να ντυθείς; Μπαμπά του λέει θέλω να ντυθώ Bibibo. Βibibo; Έμφραγμα ο μπαμπάς. Το αγόρι μου, ο αντράκλας μου, δεν το πιστεύω. Του χρόνου τις απόκριες λέει ο γιος στον μπαμπά του. Μπαμπά θέλω να μου πάρεις κάτι για τις απόκριες. Τι θέλεις γιε μου, λέει ο μπαμπάς, ότι θέλεις θα σου πάρω. Μπαμπά λέει ο γιος θέλω να μου πάρεις μια ξανθιά περούκα. Ξανθιά περούκα, τι να την κάνεις γιε μου; Ε να μπαμπά θέλω να ντυθώ Barbie. Barbie; δεν είναι δυνατόν ο γιος μου ο αντράκλας μου. Περνάει και αυτό. Τον επόμενο χρόνο τις απόκριες πιάνει ο πατέρας τον γιο του και τον ξαναρωτάει τι θέλει για τις απόκριες. Λέει ο γιος στον μπαμπά του: μπαμπά φέτος θέλω να μου πάρεις ένα σπαθί. Μόλις το ακούει ο μπαμπάς πηδάει από την χαρά του. Σπαθί θέλεις γιε μου, του λέει, θα σου πάρω το μεγαλύτερο σπαθί που υπάρχει. Για πες μου όμως τι θέλεις να ντυθείς και μου ζητάς σπαθί; απαντάει και ο γιος: > > > > Ζ Η Ν Α.