Το ποδηλατάκι της Κοκκινοσκουφίτσας

Ένα ωραίο πρωινό, ξενικά η Κοκκινοσκουφίτσα για μια βόλτα στο δάσος με το ποδηλατάκι της. Καθώς προχωρούσε, συναντά τον λύκο, ο οποίος την πετάει από το ποδηλατάκι της και το καταστρέφει. Παιδί του δάσους όπως ήταν η Κοκκινοσκουφίτσα, πάει κλαίγοντας στον αρκούδο. – «Ο λύκος μου έσπασε το ποδηλατάκι μου», του λέει. Ξεκινάει λοιπόν ο αρκούδος για να βρει το λύκο. Αφού τον βρίσκει, τον σπάει στο ξύλο και τον υποχρεώνει να φτιάξει το ποδηλατάκι της Κοκκινοσκουφίτσας. Την επόμενη μέρα, ξανά η Κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος με το ποδηλατάκι της, ξανασυναντά τον λύκο. Αυτός της ξανασπάει το ποδήλατο και το οποίο βέβαια ξαναφτιάχνει, αφού τον υποχρεώνει πάλι ο αρκούδος.Αυτό συνεχίστηκε για μία εβδομάδα περίπου, μέχρι που η Κοκκινοσκουφίτσα δεν ξαναεμφανίστηκε. Πάει λοιπόν ο λύκος τώρα στο σπίτι της. Χτυπάει την πόρτα. – «Ποιος είναι;» ρωτάει η Κοκκινοσκουφίτσα. – «Η γιαγιά σου παιδάκι μου είμαι». – «Γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλα αφτιά;» – «Για ν? ακούω καλύτερα παιδάκι μου». – «Γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλο στόμα;» – «Για να τρώω καλύτερα παιδάκι μου» – «Γιαγιά, και γιατί έχεις τόσο κόκκινα μάτια;» – «Από την οξυγονοκόλληση παιδάκι μου!»