Το υπόθετο

Μια φορά ήταν ένας Πόντιος φοιτητής που είχε έρθει στην Αθήνα. Πήγε λοιπόν μια μέρα που αρρώστησε, στον γιατρό του και μετά σε ένα φαρμακείο για να αγοράσει φάρμακα. Ο φαρμακοποιός είχε πληροφορηθεί από τους φίλους του Πόντιου και του σκάρωσε μια φάρσα. Πάει λοιπόν ο Πόντιος στο φαρμακείο, ζητάει ένα σιρόπι. Ο φαρμακοποιός του φέρνει ένα τεράστιο μπουκάλι που υποτίθεται πως είχε σιρόπι που ήταν τόσο μεγάλο, όσο ένα μωρό. – «Τι είναι αυτό;» του λέει ο Πόντιος. – «Σιρόπι είναι.» – «Μα είναι τεράστιο.» – «Ξέρεις εμείς στην Ελλάδα έχουμε τόσο μεγάλα σιρόπια.» Το ίδιο έγινε όταν του ζήτησε ασπιρίνες, βελόνες, κι άλλα φάρμακα. – «Θα ήθελα και κάτι υπόθετα αλλά άστο. Θα μου κάνουν τον κώλο τεράστιο.»