Οι ανάγκες των αγαλμάτων…

Τρεις δεκαετίες τώρα δύο ηρωικά αγάλματα, μιας γυναίκας κι ενός άντρα, στέκονται απέναντι – απέναντι στο κεντρικό πάρκο της πόλης. Ώσπου μια μέρα, κατεβαίνει ένας άγγελος από τον ουρανό και τους λέει: – Επειδή υπήρξατε παραδειγματικά αγάλματα θα σας κάνω ένα μεγάλο δώρο. Θα σας ξαναφέρω και τους δύο για μισή ώρα στη ζωή, στην οποία θα μπορέσετε να κάνετε ότι θέλετε. Και με ένα χτύπημα των χεριών του, ο άγγελος πραγματοποίησε την υπόσχεσή του. Οι δύο τους στην αρχή πλησίασαν δειλά-δειλά ο ένας τον άλλο, αλλά πολύ γρήγορα αγκαλιάστηκαν και κρύφτηκαν μέσα σε κάτι πυκνούς θάμνους. Αρχισαν να ακούγονται γέλια, παράξενοι θόρυβοι, αναστεναγμοί και θόρυβοι από κλαδιά που σπάνε. Σε ένα τέταρτο περίπου βγήκαν από τους θάμνους τα δύο αγάλματα με ένα ευτυχισμένο χαμόγελο στα πρόσωπά τους. -Έχετε ακόμα δεκαπέντε λεπτά, τους λέει ο άγγελος. Οπότε, με ακόμα πιο ευτυχισμένο χαμόγελο το θηλυκό άγαλμα λέει στο αρσενικό: – Έλα, έλα πάμε να το ξανακάνουμε καλέ μου. Μόνο τώρα εσύ θα κρατάς το περιστέρι και εγώ θα του χέζω το κεφάλι.