Ανοξείδωτο

Ο Μανωλιός από τα Σφακιά ακολουθούσε το Δήμαρχο που ήταν και κουμπάρος του στα πανηγύρια. Σε ένα πανηγύρι που είχαν πάει του λέει ο Δήμαρχος: – «Εσύ Μανωλιό που ξέρεις καλές μαντινάδες δε μας λες καμία να περάσει η ώρα;» Λέει λοιπόν ο Μανωλιός: – «Αν είστε πέντε φύγετε κι αν είστε δέκα ελάτε το κριτικό μαχαίρι μου κανένα δε φοβάται, ανοξείδωτο!» Μετά από μια δυο εβδομάδες σε ένα άλλο πανηγύρι του ζητάει ο δήμαρχος να πει ξανά μαντινάδα. Λέει λοιπόν ο Μανωλιός: – «Αν είστε πέντε φύγετε κι αν είστε δέκα ελάτε το κριτικό μαχαίρι μου κανένα δε φοβάται, ανοξείδωτο!» Σε κάθε πανηγύρι ο Μανωλιός έλεγε αυτή τη μαντινάδα. Μια μέρα λοιπόν αγανακτησμένος ο δήμαρχος του λέει: – «Καλά ρε Μανωλιό όλα τα αλλά, αλλά το ανοξείδωτο στο τέλος που κολλάει;» – «Κατέχω εγώ ρε σύντεκνε. Ετσά το γράφει πάνω η μαχαίρα μου!» Κατέχω= ξέρω σύντεκνε= κουμπάρε Ετσά= έτσι