Δυο χωριάτες,

Δυο χωριάτες, ο Γιώργης και ο Θανάσης που δεν είχαν πάει ποτέ τους στην πόλη αποφασίζουν να πάνε να δουν το μεγάλο πολυκατάστημα που άνοιξε. Πάνε στα «αγροτικά είδη» και λέει ο ένας στον άλλο: Θανάσης: Για δες ωρέ Γιώργη, «βιταμινούχος τροφή για χοίρους». Γιώργη: Δεν αγοράζουμε να τη δοκιμάσουμε. Θανάσης: Και δεν τ  αγοράζουμε Πάνε στα «ηλεκτρονικά είδη» Θανάσης: Κοίτα Γιώργη: πλυντήριο για να μην πλένεις τα ρούχα στη σκάφη. Γιώργης: Δεν αγοράζουμε ρε Θανάση να το δούμε. Θανάσης: Και δεν αγοράζουμε Στα «είδη υγιεινής: Θανάσης: Κοίτα Γιώργη, μια μεγάλη βούρτσα για τον καμπινέ. Γιώργης: Δεν αγοράζουμε Θανάση να τη δοκιμάσουμε. Θανάσης: Και δεν αγοράζουμε Μετά από λίγες μέρες συναντιούνται: Γιώργης: Που λες Θανάση πώς τη βρήκες τη χοιροτροφή; Τα γουρούνια μου΄γίναν τετράπαχα Θανάσης: Και τα δικά μου. Καλά άσε το πλυντήριο. Η γυναίκα μου είναι τρισευτυχισμένη που δεν πλένει πια στο χέρι. Γιώργης: Και η δική μου. Θανάσης: Τη βούρτσα πώς τη βρήκες; Γιώργης: Ακου Θανάση μου, πές με οπισθοδρομικό, αλλά εγώ προτιμω το χαρτί υγείας