Το μαυρο το πουκαμισο εγω θα στο ξεβαψω
κι αν κανεις οτι το φορεις θα πιασω να στο κάψω.
Οντε θα δω το θηλυκό ‘πο πουθενά να βγαίνει
ψηλά με παίρνει ο διάολος κι ύστερα με μολέρνει
Όλο μου λες πως μ’άγαπάς μέσα από την καρδιά σου
,α ΅σύ όπου δεις αρσενικό τη χώνεις την ουρά σου.
Εγώ θα πα’ να κρεμαστώ από τσοι ‘μυγδαλιές της
για δεν μπορώ να τσοι γροικώ τσοι διαολοδουλιές της
Ο ερωτας σου μ’εκανε και οι ομορφοι σου τροποι
ζηλιαρη, νευραστενικο και μπλεξαν οι ανθρωποι.
Στο μάτι έβαλα μαθές του κύρη σου τσι κλίνες
μαζί να τσι δουλεύουμε Kατερινιό δυο μήνες.
Mπάνιο μου θες Kατερινιό να κάνεις στη Σταλίδα
αχ είσαι δροσερή πολύ… σαν τη δροσοσταλίδα!
O ήλιος λάμπει εκιά ψηλά και μια ψυχή φωτίζει
το όμορφο Kατερινιό την ώρα που ψωνίζει.
Σαν ειναι ο τραγος δυνατος δεν τονε στενει η μαντρα
ο αντρας κανει την γενεια και οχι η γενια το αντρα
Οποιος ειναι καλοφαγος, και γρηγορο πιρουνι.
Αμα δεν κανει διαιτα, γινεται σαν γουρουνι.