Ένας καημός κάθε αργά με κάνει να δακρύζω
όταν κοιμάμαι μοναχή χωρίς να σ’ αντικρύζω!
Σ’ αναζητώ αγάπη μου θέλω την συντροφιά σου
θέλω να νιώσω την ζεστή στο σώμα μου αγκαλιά σου!
Το κοίταγμά σου αναζητώ το χρώμα τον ματιών σου
τα χέρια σου τα τρυφερά και το χαμόγελό σου!
Κλείνω τα μάτια βλέπω τον τα ανοίγω και τον χάνω
πρέπει να το παραδεχτώ πως χώρια του δεν κάνω!
Κοιμούμαι και είσαι στο όνειρο ξυπνώ και είσαι δάκρυ
δεν το αντέχω να θορώ μια νεκρή αγάπη!
Μέρα και νύχτα στο μυαλό έχω εκείνον Θεέ μου
κιας ξέρω πως άλλο πια δεν θα τον δω ποτέ μου!
Κάθε στιγμή τον σκέφτομαι μελαγχολώ και λιώνω
δακρύζω μέσα στο όνειρο όποτε σ’ ανταμώνω!
Στην σκέψη μου επόμεινε μωρό μου η φωνή σου
και στα όνειρά μου σε θορώ και συζητώ μαζί σου!
Έκλαψα πάλι οψες αργά γιατί ήρθε στο μυαλό μου
και μου ‘λεγε πως μ’ αγαπά μέσα στο όνειρό μου!
Άμα θορώ τα μάτια σου ξεχνώ τα βάσανά μου
να ‘τανε τρόπος σήμερα να βρίσκεσε κοντά μου!