Κάθε πρωί όντα ξυπνώ ξανοίγω το σκοτάδι

Κάθε πρωί όντα ξυπνώ ξανοίγω το σκοτάδι
αφού η κιαρδιά μου η άμοιρη έμεινε χωρίς χάδι!

Είχα μια μέρα μια καρδιά την έκαμες δικιά σου

Είχα μια μέρα μια καρδιά την έκαμες δικιά σου
κι έμεινα μάτια μου γλυκά  μόνο με το σεβντά σου!

Φως μου τον ανεστεναγμό ποτέ δεν απαρνούμαι

Φως μου τον ανεστεναγμό  ποτέ δεν απαρνούμαι,
γιατί είναι ο τρόπος της καρδιάς  για να παρηγορούμαι!

Εσύβασα τα χείλη μου για σένα και δε λένε

Εσύβασα τα χείλη μου για σένα και δε λένε,
μα δε μπορώ τα μάτια μου  να στέσω να μην κλαίνε!

Δεν το ξεχνώ το λυγερό το όμορφο κορμί σου

Δεν το ξεχνώ το λυγερό το όμορφο κορμί σου
και πάντα ονειρεύομαι να κοιμηθώ μαζί σου.

Aν ο σεβντάς σου είναι πολύς εμένα είναι περίσος

Aν ο σεβντάς σου είναι πολύς εμένα είναι περίσος
μα μ’ ένα λάθος σου μπορεί φως μου να γίνει μίσος!

Σε μαύρο σπήλαιο σκοτεινό απού ποτές δε λιάζει

Σε μαύρο σπήλαιο σκοτεινό  απού ποτές δε λιάζει
εκιά με καταδίκασε  τσ’ αγάπης το μαράζι!

Ωραία που περνουμ’εδά όλο το παρεάκι

Ωραία που περνουμ’εδά όλο το παρεάκι
σύρε και φέρε μάστορα ακόμ’ενα ρακάκι!

Ηθελα να μουνε Θεος για να το κατορθωνω

Ηθελα να μουνε Θεος για να το κατορθωνω
τσ’ ωρες απου μαστε μαζι να σταματω το χρονο

Χαιρομαι τη παρεα σας κι ας ειναι κι αλλη τοση