Ήθελα νά μουνε εγώ η μαύρη φορεσιά σου να σου κρατώ τη συντροφιά όντε πονεί η καρδιά σου
Το χωριο μου εμέ ειναι μικρο μα ειναι γεματο αντρακια, μαυρα πουκαμισα φορουν και εχουν ταχυβολακια
Παει η παραδοση μας μπλιο οσο αφορα τα ρουχα τα μαυρα βγαλατε ουλοι σας και δα’χετε τα λουσα
Οσο πολύ και να πονώ τα μαύρα δεν τα βάνω αλλά θα ντύνομαι καλά κι όλο θα τραγουδάω
Κατάξανθε μου ανασασμέ κι αγγελικό κορμί μου εσύ ‘σαι αιτία κι έβαλα τα μαύρα στο κορμί μου.
Μαυρα σε ειδα να φορεις και σκεφτηκα αθελα μου πως πεθανε το ταιρι σου και γυρισες κοντα μου
Τα μαυρα για να τα φορεις πρεπει να νιωθεις πονο αλλιως αστα να τα φορουν οσοι τον ζουνε μονο.
Μαυρη θα βαλω φορεσια αν μ’αρνηθεις μωρο μου θα καμω και παραγγελια να ‘χω το φερετρο μου
Τα μαυρα ρουχα τα φορουν μεσα στη κοινωνια οσοι πονανε στη ζωη κι’ οσοι εχουν αιτια
Το μαύρο το ποκάμισο το θέλω να ‘ναι μάρκα, για ν’ ακριβαίνουν πια πολύ όσα το βρέχουν δάκρυα.