Ούτε δεξά, ούτε ζερβά ούτε στη μέση κάνω
στην αγκαλιά σου ας βρεθώ μιαν ώρα κι ας ποθάνω.
Οτι δικό σου τ’ αγαπώ πουλί μου αγαπημένο
κι ας είναι και σπιρτόξυλο που το ‘χουν αναμμένο
Μικρή μου έχεις γενέθλια κι η μέρα είναι δική σου
για δώρο βάζω κούκλα μου λουλούδια στην ψυχή σου.
Ασπρο βιολάκι γιασεμιού και μοσκομυρισμένο
τα πρόβατά μου παρατώ και κηπουρός σου μπαίνω
Να ‘βανα τσι πλεξούδες σου μια νύχτα μαξιλάρι
κι ας είχε ‘ρθεί την ταχινή ο χάρος να με πάρει.
Εβλαστοσήρανε οι καημοί χωρίς να τσι ποτίζω
κι ανοίξανε πάλι οι πληγές και δεν τσι νταγιαντίζω
Δώσε μου Χάρε δυο λεπτά δώρο να της χαρίσω,
θάχει μονάχα την καρδιά τ’ άλλα θα σου τ’ αφήσω
Πως είν’ όμορφο όλοι λεν τ’ Αυγούστου το φεγγάρι
μα εσύ ‘σαι ήλιος λαμπερός και σ’ έχω για καμάρι
Ζήσω, πεθάνω στη ζωή εσύ έχεις την ευθύνη
γιατί χαρά δεν μου ΄δωσες που κάθε αγάπη δίνει
Να ‘μουνα ίντα να’ μουνα πηρούνι του σπιτιού σου
να τρως μ’ αυτό να γεύομαι τη γλύκα του φιλιού σου
