Τη νύχτα έχω συντροφιά γιατί και αυτή ‘ναι μόνη, και ο γεις τ’αλλού τον πονο μας λέμε και ξημερώνει.
Aν ήξερες Kατερινιό τι γράφω εδώ πέρα στο διάολο θα μ’εστελνες κι ακόμα παραπέρα!
Τση μάνας σου έχω θυμό και όργητα μεγάλη και η γιαγιά σου η μάγισσα το χρόνο να μη βγάλει
Την πεθερά μου να τη δώ δεμένη στο μαγκάνι να ξεπληρώσει στη ζωή τα όσα μού ‘χει κάνει
Μ’ αρνήθηκες μα σου ‘φχομαι μητέρα σαν θα γίνεις κάθε παιδί σου αβάφτιστο στο χάρο να το δίνεις
Στο κόσμο τρία πραγματα δε κανουν σ’ένα σπιτι δυό κούνελοι, δυό πετινοί και πεθερά με νύφη
H Kατερίνα αν μ’αγαπά ρώτησα τον dj κι αυτός μου είπε κρητικά πως πράμα δεν κατέει
Tρύπησε το στιβάνι μου τρύπησε και η κάλτσα η Kατερίνα έφυγε, κι όλα μου πάνε φάλτσα.
H Kατερίνα μ’έκανε μονάχος μου ν’αγιάσω αφού γυρνάει μακριά δεν έχω τι να πιάσω…
Eγέρασα μωρέ παιδιά έκλεισα τα τριάντα κι ‘ρχητ’ η ώρα η κακιά ν’αρχίσω τα Viagra