Δεν αγοράζω υπολογιστή να βάλω στο μιτάτο γιατί ξυδιάζει γρηγορα το γάλα των προβάτων.
Βιόλα να κόψω δε μπορώ όξω να παίξω πέτρα γιατί ‘ναι το μπαλκόνι τζη άνω ‘πο τρία μέτρα.
Πως εξετρύπησε ο καιρός μ’έτσα κακοκαιρία που να πνιγεί στο πέλαγος ήτον η ευκαιρία
Πες μου ανε τσει, και αν δε τσει δε θα με δεις να χάσκω μα θα το κάμω εγώ να τσει με μια ουλιά ταμπάσκο
Εχθές αργά τη φίλησε, στα χείλη ένα λιακόνι. και το λιακόνι εψόφησε, κι΄ εκείνη ζει ακόμη.
Ποτέ μου δεν κατάλαβα τα κουζουλά κοπέλια γιατί ξανοίγουν για ελιές όταν τρυγούν αμπέλια!
Ο ανθρωπος στα νιάτα του κάνει τις αμαρτίες, κι αμα γερνά τροζένεται και πιάνει τσ’ εκκλησίες
Θυμάμαι βρε Kατερινιώ που ‘πινες Jack με cola και ότανε σε ξάνοιγα μου έλεγες «Ξεκόλλα».
Θα βάλω αερόσολες στα μαύρα μου στιβάνια να τρέξω στο Kατερινιώ μήπως της κλέψω χάδια.
Aκούω δα το Εϊντζελ το Εϊντζελ του Σάγκι πού ‘σαι Kατερινάκι μου τώρα που σ’ έχω ανάγκη;