Μην αγαπήσεις μαθητή γιατί θα σε ξεχάσει
αγάπα τον καθηγητή μπορεί να σε περάσει
Από την πόρτα σου περνώ βήχω και ξεροβήχω
κι αν δεν βγεις έξω να σε δω σου κατουρώ τον τοίχο
Εσύ που ξέρεις τα πολλά κι ο νους σου κατεβάζει
ένα βαρέλι ζάχαρη πόσους φραπέδες βγάζει;
Μα σένα η αγάπη σου του καζαμία μιάζει
που γράφει πως κατακλυσμό θα κάνει..μα δεν στάζει!
Την ώρα που τυροκομώ σκέφτομαι μόνο εσένα,
γι’αυτό και όλα τα τυριά βγαίνουνε χαλασμένα!
Σ’ ένα γκρεμό να τηνε δώ πό ‘να κλαδί πιασμένη
θα προσπεράσω και θα πω καλά ‘ναι κρεμασμένη!
Επέσαν οι τουρίστριες πάνω στσι μερακλήδες,
τέθοια ζημιά δεν κάμανε του Χίτλερ οι ναζίδες!
Ποτέ χοχλιός μπουρμπυριστός δε φεύγει απ’ το τηγάνι,
ανε γλιτώσει απ’ τη φωθιά τ’ αλάτσι τονε πιάνει!
Χοχλιδοβολοσέρματα δε θέλω μπλιο μαζί σου
γιατί είδα αλλουνού χοχλιού σημάδια στο κορμί σου!
Ποιός τάχα να τις φύτεψε τσ’ ελιές στο πρόσωπό σου,
και μ’ έχει κάνει δουλικό πάντα να τις μαζώνω!