Mου κόψανε Kατερινιό όλες τσ’ επιδοτήσεις μα δε με νοιάζ’ το χειμαδιό με νοιάζ’ να μ’αγαπήσεις.
Σ’ είδα στο δρόμο μ’άλλους τρεις λίγο έξω απ’τα Λιοντάρια αυτά δεν είναι κέρατα αυτά είναι κοντάρια!
Δύο αγάπες έχω εγώ την Mπάγιερν του Mονάχου και τ’όμορφο Kατερινιό που μ’άφησε μονάχο.
Απού ‘χει δυο αγαπητικιές έχει χαρά μεγάλη, αν τα χαλάσει με τη μια φεύγει και πάει στην άλλη.
Τυχαία τον συνάντησα πριν μπω στο αεροπλάνο Καλό Ταξίδι μου ‘παινε και πήγα να ποθάνω
Θα’θελα να’ μουνε κριγιός και να’σουν προβατίνα και στης Μαδάρας την κορφή να την περνάμε φίνα
Ενα πρωϊ σηκώνομαι και τη θωρώ ολόρθη τη θεια μου να την’ ε’ βαστά τη ρόκα τση να κλώθει
Ανε με στέξουν οι φρουροί πεισματικό και μόνο θα στέξω το καλάσνικοφ κάτω από το δρόμο
Απορησε η μάνα μου που μ’ ειδε να καπνιζω κι εχω τις χαμογελασα μανα, της λεω, χωριζω
Μέσα σε έρημο καυτή μια κρυσταλλένια βρύση δε φτάνει για να συγκριθεί με τη δική σου φύση