Εξεπετάρησε η καρδιά στη σκέψη του ερχομού σου
και κάνει τόσα όνειρα που δεν τα βάνει ο νους σου.
Για κάποιον που σε πλήγωσε Μη σκύβεις το κεφάλι
Βάλε πυξίδα την καρδιά Και βρες αγάπη άλλη
Ανάθεμά σε για καρδιά κι όλο αφορμές γυρεύγεις
πάντα ζυγώνεις τ’ άπιαστο κι άμα το φτάσεις φεύγεις
Δεν ήθελε να σηκωθεί ο Ήλιος να φωτίσει
γιατί θωρεί σε οτι κλαις και την καρδιά του σκίζεις
Αμα κατέει η κοπελιά όμορφες μαντινάδες
έχει λουλούδινη καρδιά μα έχει και μπελάδες.
Μες στσι καρδιάς μου το μπαξέ σ’έχω λιγνές μου κρίνες
που μου’δε γω δεν έχω μπεί ποτέ να δω πως είναι
Τα πέταλα τσι καρδιάς μου άνοιξα την ψή μου όλοι να δούνε,
μ’ αυτοί καρδιά δεν έχουνε, να νιώσουν δεν μπορούνε.
Η ξενιτιά την έκανε και την καρδιά μου αντάρτη
και δεν αντέχω να θωρώ την Κρήτη απο τον χάρτη
Πίκρες, καημούς και δάκρυα βάσανα μου’χεις δώσει
και όμως βουβή μένει η καρδιά μιαν άλλη μην προδώσε
Θωρώ σε κι είσαι φωτεινό ξανοίγω, σκοτεινιάζεις
φεγγάρι σε φωνιάζουνε μα τση καρδιάς μου μοιάζεις