Οντε μοιράζει ο Θεός χαρές εμέ παραμερεί με κι όντε μοιράζει βάσανα με βρίνει όπου κι αν είμαι!
Όλα μου τα παράπονα τση μοίρας μου τα κάνω αυτή είναι αιτία και αφορμή στο στεναγμό που βγάνω!
Αν είσαι Θεε μου δίκαιος και ανε θωρρείς που λένε που έφταιξα και τα δίκασες τα μάτια μου να κλαίνε!
Βαρέθηκα να στέκομαι σάικα θα μισέψω. Του Άδη χαιρετίσματα θα κλέψω να σου πέψω.
Μια μαντινάδα θα σου πω και μη βαριαναστενάζεις θα’ χει η ζωή σου βάσανα μα να μη μου τρομάζεις!
Καρδια που δεν αισθάνεται άλλης καρδιάς το χτύπο, αυτή την ήπεψε ο θεός μονάχα για τον τύπο.
Ήρθες καιβρήκες το κορμί βαριά τραυματισμένο εσένα να φιλοξενώ ή τσι πληγές να γιαίνω;
Για φτύσιμο είμαι γιατί φως μου αν σ’ αγαπούσα θα έπρεπε όταν έφευγες να σε ακολουθούσα!
Αν ήξερα το δάκρυ μου χαρά πως θα σου δώσει δεν θ’άφηνα το πρόσωπο καθόλου να στεγνώσει.
Το να πονάς και το λες αυτό δεν είναι πόνος πόνος είναι να πονάς και να το ξέρεις μόνος!