Εχω κακό ανάραχο και όλα μου πάνε κόντρα
φαίνεται πως γεννήθηκα βραδιά π’αστραποβρόντα
Πες μου Θεέ την αφορμή για δεν καταλαβαίνω
αφού αισθάνομαι νεκρός γιάντα να μην ποθαίνω
Αφού δεν βρίσκεται γιατρός να γιάνει την πληγή μου
γρήγορα στον τάφο θε να μπεί το μαύρο το κορμί μου
Αν δε με καλοπολεμάς το θέλω σα την τρίχα,
να ξανασμίξω τη παλιά αγαπητικιά που είχα.
Σήμερο που έχεις γιορτή έχεις καλέσει κόσμο
όμως εμέ δεν κάλεσες και αυτό μου φέρνει πόνο
Μην ξαναπείς πως αγαπάς και πάλι ψέμα θα’ναι
πες μου μονάχα πως μισείς αυτή τη χάρη κάνε
Κρυφά μ’αρέσει να πονώ κρυφά να υποφέρω
κρυφής αγάπης αίσθημα στα χείλη μου να φέρω
Να μη μιλήσω δε βαστώ και να το πω φοβάμαι
μα όλες οι στράτες οι στραβές στον ίσιο γκρεμό πάνε.
Νιμένω τηλεφώνημα με ένα ποτήρι ουίσκυ
που μου κρατάει συντροφιά ο πόνος σαν με βρίσκει
Οσες πληγές μου άνοιξες μικρή μου αν θυμάσαι
να γίνουν τριαντάφυλλα απάνω να κοιμάσαι