Κουράστηκα να σ’ αγαπώ βιόλα μου μυρισμένη κι άλλος από τους κλώνους σου τις μυρωδιές να παίρνει
Αν σ’ έκανε όμορφη ο Θεός εγώ χα το χατήρι για να μου πέψει βάσανα και πόνους να με φθείρει
Τίνος να πω τον πόνο μου όχι για να με νοιώσει μόνο δυο λόγια να μου πει κουράγιο να μου δώσει
Αντί να κλαίω τραγουδώ μα ποιος καταλαβαίνει μεσ την ψυχή ήντα μπορεί στα αλήθεια να συμβαίνει
Σου πέμπω αν θέλεις τσι καϋμούς σου πέμπω και τσι λύπες άμα τα θέλεις κράτα τα τα ψόμματα που είπες
Γιάντα το λάθος έκαμα φταίει ο εγωϊσμός μου ή μήπως φταίς λίγο και συ που’χασα το μυαλό μου;
Μια μέρα φως μου αν δε σε δω μια μέρα σα σε χάσω σαν το σφαμένο το πουλί χαρές στη γη ταράσω
Στην τράπεζα του στεναγμού είμαι κι εγώ πελάτης και καταθέτω μια ζωή τους πόνους μιας αγάπης
Στην τράπεζα εκατάθεσα πόνους πολύ μεγάλους κι άνοιξε υποκατάστημα γιατί δε βάνει άλλους
Εσφαλα που σ’αγάπησα τρέλα έκαμα μεγάλη να παίρνω εγώ τις πίκρες σου και να σε χαίρονται άλλοι