Ο χωρισμός μας ήτανε επιλογή δική του δεν την εκρίνω κι ας πονώ ποτέ την εκλογή του
Τη μέρα που χωρίσαμε γιορτή την έχει κάμει δίνε του θεέ μου ετσά χαρές μέχρι που ν’αποθάνει
Ο θάνατος και ο χωρισμός έχουν την ίδια αξία μονάχα που στο χωρισμό δεν γίνεται κηδεία
Νύχτα σκληρή του χωρισμού στάσου και μη χαράξεις νιώσε κι εσύ τον πόνο μου κι έλα μαζί να κλάψεις
Παράνομα θα σ’αγαπώ κι ας ζούμε χωρισμένα δε φταις εσύ ούτε κι εγώ έστι ήτανε γραμμένα
Μη μου μιλάτε πια γι’αυτή θέλω να την ξεχάσω δε θέλω να την ξαναδώ άλλο γι’αυτή να κλάψω
Κλαίω κρυφά το χωρισμό δε θέλω να τα βλέπουν τα μάτια που γελούσανε με δάκρυα να τρέχουν
Οσο κι αν είσαι δυνατός στο χωρισμό τα χάνεις γιατί άλλο να χωρίζουμε κι άλλο να το κάνεις
Αν επληγώθηκες κι εσύ από το χωρισμό μας πες μου το και σε καρτερώ στο στέκι το δικό μας
Στην εκκλησία του χωριού έκανα ένα τάμα να σε ξεχάσω αγάπη μου κι ας είναι ένα θάμα