Τη νύχτα έχω μάρτυρα τ’ άστρα και το φεγγάρι, που είπες απ’ τα χέρια μου άλλος δε θα σε πάρει.
Φεγγάρι μου χαμήλωσε δε θέλω να μας δούνε μάτια που μας ζηλεύουνε κι όλα στη φόρα βγούνε.
Πάντα ψηλά τηνε κρατείς την εδική σου θέση φεγγάρι και στα χαμηλά ποτέ δεν έχεις πέσει.
Φεγγάρι εσυ απ’ άκουσες τσ’ όρκους που μου’ χε δώσει πε μου ανε πίστευγες ποτέ ότι θα με προδώσει
Στη γέμιση του φεγγαριού θέλω να με θυμάσαι κι ευχή σου δίνω να περνάς καλά όπου και να’σαι
Μαλώνω το φεγγάρι μου που φως δε σου χαρίζει σαν τ’άλλα αστέρια τ’ουρανού και σένα να φωτίζει
Μια μαντινάδα προσπαθώ να πω για το φεγγάρι ίσως και να’ταν δυνατό αν είμασταν ζευγάρι
Φεγγάρι απόψε πήγαινε στσ’αγάπης μου την κλίνη και πες τσι ότι όνειρα κάνω πολλά για εκείνη
Φεγγάρι καληνύχτισε την αγαπώ κι απόψε, στην κάμαρά της πήγαινε κι ένα φιλί της δώσε.
Φεγγάρι καληνύχτισε κι απόψε την καλή μου, τι κι αν κοιμάται μ’ άλλονε τη θεωρώ δική μου.