Σ’ αγάπησα ως αγαπά ο ήλιος το φεγγάρι απού του δίνει πάντα φώς χωρίς ποτέ να πάρει
Απ’όλα τ’άστρα τ’ουρανού ένα ‘ναι που ‘χει γνώση απού κλουθεί του φεγγαριού ώστε να ξημερώσει
Και το φεγγάρι βιαστικά περνά απ’την γειτονιά σου γιαντα φοβάται μην χαθεί η λάμψη του μπροστά σου
Το’να φεγγάρι μ’αγαπάς τ’άλλο με κάνεις πέρα άμε μωρό μου στο καλό να δω μιαν άσπρη μέρα
Εξεβαρέθηκά σε μπλιό φεγγάρι να προβέρνεις δίχως μαντάτο γυρισμού κάποιας ψυχής να φέρνεις
Με το φεγγάρι συντροφιά και με τσι νύχτας τ’αστρα σ’αναστορούμαι και πονώ αγάπη ξελογιάστρα
Του φεγγαριού παράγγειλα όντε θα βγεί σεργιάνι εκεί που είσαι να σταθεί παρέα να σου κάνει
Φεγγάρι μου όντε τον δείς πες του πως δεν κοιμούμαι τσι νύχτες μέρες να του πείς κάνω και τον θυμούμαι
Με το φεγγάρι συζητώ πολλές φορές τα βράδια και σου μηνώ πως δίχως σου είναι η ζωή μου άδεια
Φεγγάρι μου ανέ τον δείς όντε θα βγείς σεργιάνι πες του πως τονε σκέφτομαι κι υπομονή να κάνει