Δεν έτυχε φεγγάρι μου να’ρθείς στο χάλι απου ‘μαι
Δεν έτυχε φεγγάρι μου να’ρθείς στο χάλι απου ‘μαι
κι έχεις το δίκιο να ρωτάς γιάντα στενοχωρούμαι
Δεν έτυχε φεγγάρι μου να’ρθείς στο χάλι απου ‘μαι
κι έχεις το δίκιο να ρωτάς γιάντα στενοχωρούμαι
Εχασα την αγάπη μου κι εσύ ρωτάς φεγγάρι
γιάντα τσι νύχτες δεν μπορεί ο ύπνος να με πάρει
Στους τόπους απού σμίγαμε Όταν περνάς φεγγάρι
Μη φέγγεις σε παρακαλώ Κάνε μου αυτή τη χάρη
Ω! Καστρινό φεγγάρι μου που’σαι στον Κούλε επάνω
όταν τη δεις να τση το πεις πως δίχως τζη δεν κάνω.
Αφού θα πας απού θα πας φεγγάρι μου στα ξένα
πες τση πως μ’είδες οψαργάς με μάθια δακρυσμένα
Φεγγάρι μου, και συ και γω πονούμε σ’ένα μέρος
ότι καημό και να’χομε φαινόμαστε το θέρος
Φεγγαρι ανε τηνε δεις θα πρέπει να μπορέσεις,
τα βασανα μου μη τς πεις και τη στεναχωρέσεις
Θε μου μια χάρη σου ζητώ τα μάθια μου πριν κλείσω
ευτυχισμένο θανατο στ’ αγκάλες τση να ζησω
Πνίξε το δάκρυ με χαρά και τη χαρά με δάκρυ
μια ηλιαχτίδα σε θωρεί στου θάνατου την άκρη
Θάνατε στάσου μια στιγμή για ν’αποχαιρετήσω
εκείνη που με κάλεσε να τη γλυκοφιλήσω