Κάθε πρωί απού ξυπνώ τα μαύρα ρούχα βάνω,
Κάθε πρωί απού ξυπνώ
τα μαύρα ρούχα βάνω,
γιατί κηδεύω τα όνειρα
που κάθε βράδυ κάνω!
Κάθε πρωί απού ξυπνώ
τα μαύρα ρούχα βάνω,
γιατί κηδεύω τα όνειρα
που κάθε βράδυ κάνω!
Ρωτώ τα αστέρια να μου πουν
μ ‘εκείνα δε μου λενε
που βρίσκεσαι να πάψουνε
τα ματια μου να κλαινε
Επέρασα από τη ζωή, μα δεν επήρα πράμα
εκτός από τα βάσανα τσι πίκρες και το κλάμα
Κακό δεν έκανα ποτέ καλό μονάχα κάνω,
κι όμως δεν γνώρισα χαρές, στον κόσμο τον επάνω
Εχω κακό ανάραχο και όλα μου πάνε κόντρα
φαίνεται πως γεννήθηκα βραδιά π’αστραποβρόντα
Πες μου Θεέ την αφορμή για δεν καταλαβαίνω
αφού αισθάνομαι νεκρός γιάντα να μην ποθαίνω
Αφού δεν βρίσκεται γιατρός να γιάνει την πληγή μου
γρήγορα στον τάφο θε να μπεί το μαύρο το κορμί μου
Αν δε με καλοπολεμάς το θέλω σα την τρίχα,
να ξανασμίξω τη παλιά αγαπητικιά που είχα.
Σήμερο που έχεις γιορτή έχεις καλέσει κόσμο
όμως εμέ δεν κάλεσες και αυτό μου φέρνει πόνο
Μην ξαναπείς πως αγαπάς και πάλι ψέμα θα’ναι
πες μου μονάχα πως μισείς αυτή τη χάρη κάνε