Στο εικονοστάσι της καρδιάς έχω την ζωγραφιά σου και ολοχρονίς τηνε θορώ φως μου την ομορφιά σου!
Κομμάτια να γενεί η καρδιά και χάμω να σκορπίσει κι άδειος να μείνει ο μπέτης μου πάλι θα σ’ αγαπήσει!
Σαν την αυγή οντε κεντηθεί και ολόχρυση προβέρνει κείνο το χρώμα οντε γελάς το πρόσωπό σου πέρνει!
Μέσα στα μαύρα μάτια σου στης κόρες απου λένε εκια διαβάζω γράμματα που χείλη δεν τα λένε!
Σαν το πουλί απού πετά και μπάλα δεν το πιάνει, ετσα ‘ναι κι η φιλία μας κι ο κόσμος δεν τη βάνει!
Φιλία μεταξύ ανδρών αμα ΄ναι μπηστεμένη, πολλές φορές μια κουμπαριά πιο δυνατά τη δένει.
Κάνε ένα φίλο κρητικό και άμα σε συμπαθήσει τότε να είσαι σίγουρος πως δε θα σε πουλήσει!
Ανε ποθάνω θα ΄ρθουνε για μενα ούλοι οι φίλοι μ’ αυτη μην τη αφήκετε στεφάνι να μου στείλει
Σε φίλο μην εμπιστευτείς ποτέ το μυστικό σου, φίλος σε φίλο θα το πει κ’είναι κακό δικό σου
Με Κρητικό μεγάλωσα φίλο αδελφικό μου τσι μαντινάδες που’λεγε τσι’χω εις το μυαλό μου