Ανοιξη είχα στην καρδιά Και ήρθες σαν καταιγίδα
Ανοιξη είχα στην καρδιά Και ήρθες σαν καταιγίδα
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου Μα έτσ’απονιά δεν είδα
Ανοιξη είχα στην καρδιά Και ήρθες σαν καταιγίδα
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου Μα έτσ’απονιά δεν είδα
Στο πρώτο βήμα της ζωής εβρέθηκες μπροστά μου
κι έπλασε χίλια όνειρα για σένα η καρδιά μου
Μάθια, καρδιά, ψυχή και φως, χαρά, ζωή κι ελπίδα,
θάρρος μου και παρηγοριά πολύ καιρό δε σ’είδα
Δεν την εδίνω την καρδιά σ’άλλη να με πληγώσει
στα χέρια σου μελαχροινή θέλω να τελειώσει
Κάστρο την είχα την καρδιά με τα τειχιά ζωσμένη
και πάτησές τη που’λεγα μήτε πουλί δε μπαίνει
Το νου τ’ανθρώπου παίρνουνε τα όμορφά σου κάλη
μα και καρδιά τόσο σκληρή στον κόσμο δεν ειν’ άλλη
Αστρα μη με μαλώνετε που τραγουδώ τη νύχτα
γιατί ‘χα πόνο στην καρδιά και βγήκα και το είπα
Γύρνα αγάπη μου παλιά γιατί σε περιμένει
κάποια καρδιά που στη ζωή άφησες πληγωμένη
Αναστενάζω το πρωί πονώ το μεσημέρι
ότι κι αν έχει το κορμί μόνο η καρδιά το ξέρει
Αναστενάζουνε πολλοί μα όχι ωσάν εμένα
όταν αναστενάζω εγώ τρέχει η καρδιά μου αίμα.