Και συ φεγγάρι μπιστικό τσ αγάπης ταχυδρόμος πες του πως θα τον αγαπώ, μέχρι να στέκει ο κόσμος!
Αναρωτιέμαι άπειρες φορές μες τη ζωή μου γιατί με τόσα βάσανα δέρνεται το κορμί μου!
Εξεκινήσαν οι χαρές Μα ‘ναι στο δρόμο ακόμη Κι ώσπου να ‘ρθούνε πιθανό ν’ αλλάξουνε τη γνώμη!
Όταν γελώ καμιά φορά δεν είναι απ’ τη χαρά μου τον πόνο ειρωνεύομαι που χρόνια ζει κοντά μου.
Έφυγες και εγενήκανε στάχτη τα όνειρά μου και μείνανε τα ερείπια μονάχα στην καρδιά μου!
Θέλω να ζήσω μόνη μου σ’ένα ερημονήσι γιατί σ’ αυτούς που πίστεψα με ‘χουνε αδικήσει!
Άσπρα θα βάλω θα γελώ γιατί εβαρέθηκά τα τα μαύρα και τα δάκρυα και την καρδιά κομμάτια!
Διώχνω τον αναστεναγμό μα εκείνος πογυρίζει, τη θέση που ‘χω στην καρδιά βριχνει άδεια και καθίζει.
Αχ και να ήταν κινητό μωρό μου η καρδιά σου για να κατέχω μόνο εγώ το ΡΙΝ του έρωτά σου!
Χωρίσαμε και λογικά απ’ τη ζωή σου φεύγω μα θα’μαι ο,τι αγάπησες και θα’σαι ο,τι λατρεύω!