Αφού δεν ήταν τυχερό να μείνω στη ζωή σου
Αφού δεν ήταν τυχερό να μείνω στη ζωή σου
θα ζήσω αγάπη μου παλιά με την ανάμνησή σου
Αφού δεν ήταν τυχερό να μείνω στη ζωή σου
θα ζήσω αγάπη μου παλιά με την ανάμνησή σου
Εσβησε εις τον ουρανό τ’αστέρι το δικό της
σε ποιον να πω τον πόνο μου σε ποιον το μυστικό της
Κάνω κουράγιο ώστε να δω ίντα θ’απογενούμε
θα σμίξουμε καμμιά φορά ή χωριστά θα ζούμε;
Μου ‘πανε μες στον ύπνο σου φωνάζεις τ’ όνομά μου
και περιμένεις μήνυμα να’ρθεις πάλι κοντά μου
Ο χωρισμός μας ήτανε επιλογή δική του
δεν την εκρίνω κι ας πονώ ποτέ την εκλογή του
Τη μέρα που χωρίσαμε γιορτή την έχει κάμει
δίνε του θεέ μου ετσά χαρές μέχρι που ν’αποθάνει
Ο θάνατος και ο χωρισμός έχουν την ίδια αξία
μονάχα που στο χωρισμό δεν γίνεται κηδεία
Νύχτα σκληρή του χωρισμού στάσου και μη χαράξεις
νιώσε κι εσύ τον πόνο μου κι έλα μαζί να κλάψεις
Παράνομα θα σ’αγαπώ κι ας ζούμε χωρισμένα
δε φταις εσύ ούτε κι εγώ έστι ήτανε γραμμένα
Μη μου μιλάτε πια γι’αυτή θέλω να την ξεχάσω
δε θέλω να την ξαναδώ άλλο γι’αυτή να κλάψω