Αλλον άνδρα από εμέ δε θα ξαναγαπήσεις βάσανα πίκρες και καημούς να τα ξελησμονήσεις.
Παρέα με τον πόνο μου και όλο για σένα κλαίω σε μια φωτογραφία σου τα βάσανά μου λέω
Μια φωτογραφία σου ενθύμιό σου έχω και τη φιλώ χίλιες φορές πριν στο κρεβάτι πέσω
Σε μια φωτογραφία σου στέκω και κουβεντιάζω μιλώ τση μα δε μου μιλεί και βαριαναστενάζω
Εχω τη δυνατότητα να τηνε φέρω πίσω δεν έχω όμως τη δύναμη να τηνε συγχωρήσω
Λάθη από ‘δω, λάθη από ‘κει μ’ αυτά μονοπαντούνε φως μου και γίνουνται πολλά και τη φιλιά χαλούνε.
Δυο κηπουροί σ’ ένα μπαξέ δεν κάνουνε κερά μου μισεύγω και χαλάλι σου τα μεροκάματά μου
Θα τηνε κόψω την κλωστή μα έτσι κι αλλιώς θα σπάσει θαρρώ πως είναι πια καλά κιανείς να σου ξεχάσει.
Τη μεγαλύτερη χαρά μπορούσε να μου δώσει μ’ αφού δεν είχε όρεξη κιανείς μην τη μαλώσει
Εγώ ‘μαι τόσο ευαίσθητος σαν τσίπα του γαλάτου κι άμα τρυπήσει μ’ έχασες αθέ του μαλαμάτου.