Έστεσε πάλι η καρδιά τον αργαλειό και φαίνει μόνο για μαύρες φορεσιές παραγγελίες παίρνει
Όσοι τα μαύρα βάνουνεγια χάρη γούστου μόνο οι άλλοι τι θα βάλουνεπου ζούνε με τον πόνο
Το μαυρο το πουκαμισοπρεπει να το φορουνε οσοι εχουνε μεγαλα…κι οσοι οπλοφορουνε
Τα μαύρα ρούχα όντε φορώ μη με ρωτάτε γιάντα κάτι μου λείπει απ τη ζωή που έφυγε για πάντα
Tα μαυρα ρουχα τα φορω για να δηλωνω πονο και ωστε να ζω θα τα ‘χω εγω για φορεσια μου μονο
Δεν κλαίω εγώ κι ας έχασα την ευκαιρία που’χα. Τώρα κατές γιάντα φορώ πάντοτε μαύρα ρούχα
Νεκρο κορμι διχως καρδια τα μαυρα ρουχα πανω, πενθιμοι ειναι οι καιροι που φευγεις και σε χανω.
Τα μαύρα ρούχα τα φορούν εκείνοι που πενθούνε κι όσοι τον πόνο του σεβντά ν’ αντέξουν δεν μπορούνε
Τα μαύρα ρούχα πο’βαλα εγώ δε ματαβγάζω. Κι αν σ’έχασα, αγάπη μου, καρδιά εγώ δεν αλλάζω.
Τα μαύρα ρούχα τα φορώ για σε κερά μου μόνο γιατί με άφησες να ζω στον εδικό σου πόνο