Οι πυγολαμπίδες
Είναι αλήθεια ότι οι πυγολαμπίδες φέγγουν μόνο τη νύχτα; Γιατί δηλαδή εσείς ανάβετε ποτέ φως την ημέρα;
Είναι αλήθεια ότι οι πυγολαμπίδες φέγγουν μόνο τη νύχτα; Γιατί δηλαδή εσείς ανάβετε ποτέ φως την ημέρα;
Ένα κοπάδι νυχτερίδες κοιμάται σε ένα δέντρο κατά τον γνωστό τρόπο δηλαδή ανάποδα. Ξαφνικά η μία γυρίζει και στέκεται όρθια πάνω στο κλαδί. Ανήσυχη μια δεύτερη που βλέπει το σκηνικό, σκουντάει τη διπλανή της και με αγωνία της λέει <<Ρε Μήτσο, ξύπνα ρε, ο Θανάσης λιποθύμησε>>!!!
Πιάνονται 3 λύκοι σε ισάριθμα δόκανα. Ο πρώτος τρώει το πόδι του και φεύγει. Ο δεύτερος ακολουθεί το παράδειγμα του πρώτου και προτρέπει και τον τρίτο λύκο (που ήταν πόντιος!!!;;;) να κάνει το ίδιο, πριν έρθει ο κυνηγός και τον σκοτώσει. Μετά από 2 μέρες συναντιούνται οι δύο κουτσοί πλέον λύκοι και αναρωτιούνται τι να απόγινε ο πόντιος φίλος τους. Πηγαίνουν προσεκτικά στο σημείο όπου είχαν πιαστεί και βλέπουν τον πόντιο κρεμασμένο πάνω από μία λίμνη αίματος. Ο παγιδευμένος λύκος λέει : «Έφαγα τρία πόδια κι ακόμα κρεμασμένος είμαι…»
Δύο κότες συζητούν – Ξέρεις χρυσή μου, κάνω κάτι αυγά σαν αχλάδια σε μέγεθος, τα παίρνει το αφεντικό μου και τα πουλάει στη λαϊκή 30 δραχμές !! – Εγώ χρυσή μου κάνω κάτι αυτά μεγάλα σαν ροδάκινο λέει η άλλη. Να φανταστείς ότι τα πουλάει το δικό μου το αφεντικό 35 δραχμές!! Οπότε της λέει με ειρωνεία η πρώτη κότα: – Μμμ …. εγώ δεν σκίζω τον κώλο μου για ένα τάλιρο ……????
Τρεις χιμπαντζήδες φίλοι λένε τα κατορθώματά τους σχετικά με το «πήδημα»: – Εγώ, λέει ο πρώτος, στρίμωξα χτες την τίγρη και την πή**ξα 5 φορές. – Και εγώ με τη λιονταρίνα, λέει ο δεύτερος, δεν τα πήγα χειρότερα. Την έκανα να βογκήξει. 6 φορές είναι αυτές, την ξέκανα. Ο τρίτος μένει σιωπηλός και γι αυτό τον ρωτούν οι άλλοι τι έκανε το χτεσινό βράδυ. – Εγώ πή**ξα την καμηλοπάρδαλη λέει αυτός. – Πόσες φορές ; – Μία. – Τι λες ρε φίλε, πούρεψες τόσο ; – Τι να σου κάνω κι εγώ, ανέβα να φιλήσεις, κατέβα να γα**σεις, με φάγανε οι αποστάσεις ρε γα**το !
Δύο αγελάδες συναντιούνται και λέει η μία στην άλλη: » Πρόσεξε μην φας κάτι που δεν πρέπει και τρελαθείς » » Εγώ ; » απαντάει η άλλη. » Δεν έχω φόβο. Είμαι βάτραχος «
Ένας διαρρήκτης μπουκάρει τις μικρές ώρες σε μια βίλα κάπου στην Εκάλη. Μόλις είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα δειλά βήματα στα σκοτεινά, ακούει μια φωνή να λέει «Ο ΘΕΟΣ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ!» και μένει κάγκελο. Μουδιασμένος και ακουμπώντας σε ένα τοίχο, μένει ακίνητος κρατώντας ακόμα και την αναπνοή του για 2 λεπτά, αλλά δεν ακούει κανένα θόρυβο. Δειλά, δειλά κάνει ένα μικρό βηματάκι. -Ο ΘΕΟΣ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ ΤΩΡΑ! ακούει πάλι τη φωνή, αυτή τη φορά πιο δυνατά και αυστηρά από πριν. Χεσμένος από το φόβο του, ανάβει το φακό του και αρχίζει να ψάχνει από που έρχεται αυτή η φωνή. Δεν αργεί να εντοπίσει ένα μεγάλο παπαγάλο σε ένα κλουβί που κρεμόταν στο τοίχο και γυάλιζε το μάτι του στο δυνατό φως του φακού. Διαρρήκτης: Εσύ μίλησες; Παπαγάλος: Ναι εγώ και είπα ότι ο Θεός σε βλέπει τώρα που μπήκες να κλέψεις. Δια: Α να χαθείς βλάκα και με κοψοχόλιασες! Μιλάς όμως πολύ καλά και καθαρά. Παπ: Φυσικά και μιλάω καλά. Τι στο καλό είμαι και 50 χρονών! Δια: Εντυπωσιακό. Το είχα καταλάβει ότι κάτι παράξενο συνέβαινε εδώ μέσα. Και δεν μου λες, πώς σε λένε; Παπ: Μήτσο με λένε και μένω εδώ. Δια: Χα χα, Μήτσο; Καλά παρανοϊκό όνομα για παπαγάλο! Παπ: Μπααα, μη το λες. Πιο παρανοϊκό είναι το Θεός για πάνθηρα!
Ένας σκύλος μπαίνει σε ένα κρεοπωλείο, πλησιάζει τον χασάπη και του γαυγίζει. Ο χασάπης τον ρωτάει τι θέλει. Ο σκύλος πηγαίνει εκεί που ήταν το χοιρινό και γαυγίζει. Ο χασάπης πάλι με την σειρά του τον ρωτάει πόσες χοιρινές μπριζόλες θέλει. Ο σκύλος γαυγίζει τέσσερις φορές, και αμέσως πηγαίνει δίπλα στο ταμείο για να πάρει το ανάλογο ποσό ο χασάπης από το πορτοφόλι που είχε στο περιλαίμιο του. Ο χασάπης παίρνει τα χρήματα και φορτώνει το σκύλο με το κρέας. Παραξενευμένος ένας πελάτης αποφασίζει να παρακολουθήσει το σκύλο. Μετά από μερικά τετράγωνα, ο σκύλος πηγαίνει σε κάποιο σπίτι και γρατζουνά την πόρτα. Και μετά από λίγο το αφεντικό του, του ανοίγει την πόρτα. Ενθουσιασμένος ο παρατηρητής φωνάζει στο αφεντικό του σκύλου: -Κύριε μου έχετε ένα πολύ έξυπνο σκύλο! -Μπα, δεν είναι και τόσο έξυπνο… πάλι ξέχασε τα κλειδιά του….
Οδηγούσε ένας τύπος όταν άκουσε κάτι να χτυπάει στο μπροστινό τζάμι του αυτοκινήτου του. Σταματά ανήσυχος, κατεβαίνει και βρίσκει ένα σπουργιτάκι ξάπλα στην άσφαλτο. -Πωπωπω κρίμα το σκότωσα το καημένο! Σκύβει κάτω, το μαζεύει και σαν να ψιλοζούσε το σπουργιτάκι, αλλά ήταν σε κώμα. Το παίρνει, το πάει σπίτι του και το βάζει σε ένα κλουβί μέχρι να συνέλθει και να γίνει καλά. Αργότερα έφυγε από το σπίτι για δουλειές. Συνέρχεται και το σπουργιτάκι σιγά-σιγά και κοιτάει και τι να δει ; Πάνω κάγκελα, δεξιά κάγκελα, αριστερά κάγκελα, μπροστά κάγκελα, πίσω κάγκελα. Τρελαίνεται το σπουργιτάκι και λέει: -Πωπωπω, τον σκότωσα τον άνθρωπο!!!!!
Μια φορά που λέτε ξυπνάει ένας Χριστιανός και βλέπει από το παράθυρό του έναν άγριο γορίλα να έχει ανεβεί σε ένα πεύκο που είχε στο κήπο του και να γρυλλίζει απειλητικά. Ο τύπος τα χρειάστηκε και άνοιξε το Χρυσό Οδηγό μπας και βρει κάποιον ειδικό να τον απαλλάξει από το αναπάντεχο πρόβλημα.Ανέλπιστα, κοιτάζοντας στον πρώτο τόμο στο Γ , βλέπει ένα επάγγελμα ΄Γοριλο – εξολοθρευτής – ταχύτητα, αποτελεσματικότητα, οικονομία . Αμέσως παίρνει τηλέφωνο, δίνει τα αναγκαία στοιχεία και σε ένα τέταρτο χτυπάει την πόρτα του ένας τύπος, ντυμένος με στολή της λεγεώνας των ξένων και εξοπλισμένος με ένα ντουφέκι, ένα δίχτυ και κουβαλώντας και έναν άγριο σκύλο.- Εσείς με καλέσατε; τον ρωτάει και όταν του απαντάει καταφατικά και του δείχνει τον γορίλα στο δέντρο, ο παράξενος εξολοθρευτής του λέει αργά και παραστατικά:- Λοιπόν ακούστε πως θα γίνει η δουλειά. Θα ανεβώ στο δέντρο και θα αρχίσω να το τραντάζω δυνατά. Κάποια στιγμή θα χάσει την ισορροπία του ο γορίλας και θα πέσει κάτω. Αμεσα ο καλά εκπαιδευμένος σκύλος θα χιμήξει και θα τον δαγκώσει σε ευαίσθητο σημείο. Τότε εσείς θα ρίξετε το δίκτυ πάνω στον παραλυμένο γορίλα και εγώ θα κατέβω και θα τον δέσω.Και λέγοντας αυτά τα λόγια αρχίζει να σκαρφαλώνει στο δένδρο. Ο άνθρωπός μας, παραξενευμένος του φωνάζει από μακριά:- Καλά και το ντουφέκι που χρειάζεται;Ο εξολοθρευτής, χωρίς να σταματήσει να σκαρφαλώνει, του λέει:- Κοίτα καμμιά φορά, όπως κουνάω το δένδρο, θυμώνει ο γορίλας και κουνάει κι αυτός πιο δυνατά, οπότε είμαι ΕΓΩ που πέφτω. Σ αυτή την περίπτωση πυροβολάς τον σκύλο !!