μεσημεράκι, και στο σουβλατζίδικο «Στου Χαρχάν» να σου και μπαίνει μια πάπια -πιασε δυο σουβλάκια και μια μπύρα! -ρε, συ, μια πάπια! -μπράβο, φίλε, απο όραση καλά πάμε! -και μιλάει! -και απο ακοή το ίδιο! Πιασε δυο σουβλάκια και μια μπύρα να τελειώνουμε! -αμέσως…αλλά, ξέρεις δεν μού συμβαίνει κάθε μέρα να έχω πελάτη πάπια. Πώς απο δω; -δουλεύω στην οικοδομή απέναντι. και παίρνει τα σουβλάκια και την μπύρα, πληρώνει και φεύγει. Αυτό το βιολί συνεχίστηκε δυο βδομάδες. Και να, που μια μέρα έρχεται στην πόλη ένα τσίρκο. Και τυχαίνει ο αρχιτσιρκολάνος να κάνει μια στάση στο μαγαζί. Ο σουβλατζής δεν ...
Read more
Δυο πεινασμένες γάτες κάθονται ώρες ολόκληρες έξω από τη φωλιά των ποντικιών, που δεν τολμούσαν να ξεμυτίσουν. Κάποτε η μια είχε μια ιδέα. Πήγε έξω από τη φωλιά των ποντικιών και άρχισε να γαυγίζει. Βγαίνει ένας ποντικός από τη φωλιά του και τον αρπάζει η γάτα. «Μα καλά, εγώ άκουσα σκύλο!», λέει με έκπληξη ο ποντικός. «Αγαπητέ μου, μια ξένη γλώσσα είναι απαραίτητη στην εποχή μας».
Η φοβερή και επίμονη μύγα βάζει στο μάτι έναν σκύλο. Παίρνει φόρα , ορμάει και του την πέφτει για να τον τσιμπήσει: -Έπ!!! Τι είσαι εσύ; Φωνάζει έκπληκτος ο σκύλος. -Μύγα και θέλω να βρω την τροφή μου! -Και εμένα βρήκες ρε; Εγώ είμαι ΛΥΚΟΣΚΥΛΟ! -Λυκόσκυλο; Και τι πάει να πει αυτό; -Πάει να πει , ότι ο πατέρας μου ήταν ΛΥΚΟΣ και η μητέρα μου ΣΚΥΛΑ! -Μπα!….Και θα με εμποδίσεις;…. -Ναι ρε!…Γιατί …εσύ τι είσαι; -ΑΛΟΓΟΜΥΓΑ!
Μια μέρα στο μεγάλο δάσος κυκλοφορεί η φήμη ότι άνοιξε μία καντίνα. Όλα τα ζώα του δάσους έτρεξαν και με σειρά ιεραρχίας παρατάχτηκαν το ένα πίσω από το άλλο για να ψωνίσουν. Μετά από λίγη ώρα να σου σκάει και ο λαγός. Βλέπει την τεράστια ουρά που έχει δημιουργηθεί και πολύ άνετα τους προσπερνάει και πηγαίνει πρώτος πρώτος μπροστά από το λιοντάρι. -Τι κάνεις ρε μαλάκα λαγέ, λέει το λιοντάρι… -Να, εγώ για την καντίνα ήρθα, απαντάει ο λαγός.. -Κι εμείς τι είμαστε εδώ που περιμένουμε στην σειρά, μαλάκες; αποκρίνεται το λιοντάρι και του τραβάει μια ανάποδη και τον στέλνει ...
Read more
Αυτός που σε βάζει στα σκατά, δεν είναι αναγκαστικά εχθρός σου…Αυτός που σε βγάζει από τα σκατά, δεν είναι αναγκαστικά φίλος σου……και όταν είσαι χαρούμενος, κράτα το γαμημένο το στόμα σου κλειστό!!
Ήταν ένα γατάκι στην άκρη μιας λίμνης και ήθελε να περάσει απέναντι αλλά δεν ήθελε να βραχεί. Ξαφνικά βλέπει ένα πουλί να περνάει. «Σε παρακαλώ πουλί πάρε με μαζί σου πετώντας ως την αντίπερα όχθη για να μην βραχώ» λέει το γατάκι «Όχι» λέει το πουλί Ξαναρωτάει το γατάκι «Σε παρακαλώ πουλί πάρε με μαζί σου ως την αντίπερα όχθη πετώντας για να μην βραχώ» «Όχι» ξαναλέει το πουλί Τελικά αφού το γατάκι καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να πείσει το πουλί περνάει την λίμνη και βρέχεται. Το ηθικό δίδαγμα : Αν το πουλί είναι σκληρό, το γατάκι βρέχεται
Ο Ζωολογικός κήπος αποφάσισε να χαρίσει την ελευθερία σε μια ζέβρα που γεννήθηκε και μεγάλωσε μαζί τους. Έτσι την έστειλαν σε ένα ήρεμο αγρόκτημα. – Όταν έφθασε εκεί, στο πρώτο ζώο που συνάντησε είπε: – Είμαι η ζέβρα, εσύ τι είσαι; – Είμαι η αγελάδα, απάντησε αυτή. – Και τι κάνεις εδώ; Ρώτησε η ζέβρα; – Κάνω γάλα για τον αφέντη μου και μου το αρμέγουν κάθε μέρα, απάντησε η αγελάδα. Πιο κάτω, συνάντησε άλλο ζώο. – Είμαι η ζέβρα, εσύ τι είσαι; – Είμαι η κότα, απάντησε αυτή. – Και τι κάνεις εδώ; Ρώτησε πάλι η ζέβρα. – Κάνω ...
Read more
Κηρύχθηκε κάποτε πόλεμος στο δάσος και βγήκε μια ανακοίνωση που καλούσε όλα τα ζώα του δάσους, να παρουσιαστούνε φαντάροι για να πολεμήσουν. Φυσικά κανένα ζώο δεν ήθελε να πάει να σκοτωθεί και άρχιζαν να σκαρφίζονται διάφορα κόλπα για να τη γλυτώσουν.Πρώτη και καλύτερη η αλεπού, κόβει την ουρά της και πάει να καταταγεί. Τη κοιτάει καλά καλά ο στρατολόγος και αποφασίζει:- Αλεπού Αλεπουδοπούλου, χωρίς ουρά, Ι5 και τη στέλνει σπίτι της.Αυτή, γεμάτη χαρά που τη σκαπούλαρε, λέει τα καθέκαστα στο λαγό. Ο λαγός το σκέφτεται για λίγο και μετά κόβει τα αυτιά του και πάει να παρουσιαστεί. – Λαγός Λαγόπουλος, ...
Read more
Ο πατέρας ρωτάει τη Μαρία: -Μαρία μήπως είδες τον παπαγάλο; γιατί δεν είναι στο κλουβί του. Και η Μαρία απαντάει: – Όχι, αλλά πριν από λίγο άκουσα τη γάτα να μιλάει…
Δύο πεινασμένες γάτες κάθονταν ώρες ολόκληρες έξω από τη φωλιά των ποντικιών, που δεν τολμούσαν να ξεμυτίσουν. Κάποτε η μια σκέφτηκε σοφά. Πήγε έξω από τη φωλιά των ποντικιών και άρχισε να γαβγίζει. Κάποια στιγμή ένας ποντικός βγήκε από τη φωλιά του και η γάτα τον άρπαξε. « Μα καλά, εγώ άκουσα σκύλο!» λέει με έκπληξη ο ποντικός. « Αγαπητέ μου, όταν στη σημερινή εποχή δεν ξέρεις και καμιά ξένη γλώσσα, δεν μπορείς να ζήσεις».