Κάθεται αραχτό ένα λιοντάρι μέσα στο δάσος, ώσπου βλέπει ξαφνικά ένα μυρμήγκι, να τρέχει σαν τρελό. – «Πού πας ρε μεγάλε;», του λέει. – «Ασε βασιλιά. Τράκαρε ο ιπποπόταμος με τον ελέφαντα», του απαντά. – «Ε, κι εσύ τι πας να κάνεις;», ξαναρωτάει το λιοντάρι. – «Πάω να δώσω αίμα!!!»
Ένας φίλος ρωτάει τον άλλον: Λες να κατοικούν άνθρωποι στο φεγγάρι; -Και ο άλλος : Δεν βλέπεις που έχει φως!!!
Είναι ένας στο τρόλεϊ και θέλει να ανάψει ένα τσιγάρο αλλά δεν έχει αναπτήρα. Έτσι, λέει στο διπλανό του που έχει αναπτήρα: – «Μ` ανάβεις;» Και απαντάει ο άλλος. – «Όχι, μπακάλης.»
Μια κυρία της αριστοκρατίας παραγγέλνει σε ένα επιπλοποιό ένα ερμάρι για το δωμάτιο της. 2 μέρες αφού το είχε παραλάβει τηλεφωνεί αγανακτισμένη στον επιπλοποιό: – Το ερμάρι που μου έφερες πρέπει να έρθεις να το φτιάξεις γιατί κάθε φορά που περνά το τρόλεϊ από κάτω, αυτό κάνει ένα πολύ παράξενο θόρυβο και μου σπάει τα νεύρα. Ο επιπλοποιός παίρνει τα εργαλεία του και πάει στο σπίτι της κυρίας. Πράγματι μετά από λίγο περνά από κάτω το τρόλεϊ και το ερμάρι κάνει ένα παράξενο τρίξιμο που ούτε και αυτός μπόρεσε να προσδιορίσει από ποιο σημείο ερχόταν ο θόρυβος. Έτσι λέει στην κύρια: – Θα μπω μέσα στο ερμάρι έτσι ώστε όταν περάσει το τρόλεϊ από κάτω να βρω το πρόβλημα και να το φτιάξω. Για κακή του τύχη όμως εκείνη την στιγμή έρχεται σπίτι ο σύζυγος και ανοίγοντας το ερμάρι για να κρεμάσει το σακάκι του βρίσκει μέσα τον επιπλοποιό. – Τι κανείς εδώ μέσα εσύ ρε;;; του λέει – Καλά άμα σου πω τώρα ότι περιμένω να περάσει το τρόλεϊ θα με πιστέψεις;
Παίρνει ένας στο 100 και λέει: – «100 εκεί;» – «Μάλιστα κύριε», του απαντάνε: – «Ένας εδώ.»
Ο Γιάννης και ο Μήτσος, πήγαν σ` ένα καθηγητή, για να κάνουν από ένα τεστ νοημοσύνης. Μπαίνει πρώτος ο Γιάννης. Καθηγητής: «Γεια σου παιδί μου.» Γιάννης: «Γεια σας κύριε.» Καθηγητής: «Λοιπόν, χαλάρωσε και απάντησε μου σωστά στις παρακάτω ερωτήσεις.» Καθηγητής: «Πες μου μια ιστορική χρονολογία για την Ελλάδα. » Γιάννης: «Το 1821.» Καθηγητής: «Μπράβο παιδί μου. Τώρα πες μου ένα ιστορικό πρόσωπο του `21.» Γιάννης: «Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.» Καθηγητής: `Έξοχα. Και τώρα μια δύσκολη ερώτηση. Για πες μου, υπάρχουν εξωγήινοι; » Γιάννης: «Δεν ξέρω, αλλά ερευνάται ακόμα.» Καθηγητής: «Τέλεια. Καθώς θα βγαίνεις, φώναξε μου το Μήτσο. » Ο Γιάννης, λέει στο Μήτσο να περάσει μέσα, καθώς και τις σωστές απαντήσεις. Αλλά για κακή τους τύχη, τους ακούει ο καθηγητής. Μπαίνει μέσα ο Μήτσος και αρχίζει τις ερωτήσεις ο καθηγητής. Καθηγητής: «Μπορείς να μου πεις πότε γεννήθηκες;» Μήτσος: «Το 1821.» Καθηγητής: «Μάλιστα. Πες μου τώρα, ποιο είναι το όνομά σου;» Μήτσος: «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.» Καθηγητής: «Καλά, είσαι ηλίθιος;» Μήτσος: «Δεν ξέρω, αλλά ερευνάται ακόμα.»
Το γκαρσόνι λέει στον πελάτη: -Έχω μυαλά προβάτου, στήθος κοτόπουλου, μπούτι μοσχαρίσιο, ποδαράκια γουρουνόπουλου….. Ο πελάτης τρομαγμένος: -Μα τι είσαι εσύ βρε παιδάκι μου; Ανθρωπος ή το τέρας του Λόχνες;
Παίρνει ένας τύπος το παπόρι από τα Χανιά, Βγαίνει στον Πειραιά. Παίρνει τον Ηλεκτρικό φτάνει στην Αθήνα. Παίρνει το τραίνο, φτάνει στη Θεσσαλονίκη. Παίρνει το λεωφορείο, φτάνει στη Δράμα. Περπατάει από εκεί φτάνει σε μια κορφή, περπατάει περπατάει περνά δεύτερη κορφή, περνά ένα φυλάκιο, περνά και δεύτερο, βρίσκει μία καλύβα και μέσα στην καλύβα μία γριά με κέρατα! Που είχε φτάσει; …Στου διαόλου τη μάνα!
Σταματάει κάποιος ένα ταξί στην Αθήνα. – Ταξί – ταξί – Που πάτε; Ρωτάει ο ταξιτζής. – Βερολίνο – Περάστε μέσα, λέει γεμάτος χαρά ο ταξιτζής Φτάνουν μετά από 4 ημέρες στο Βερολίνο. – Τι οφείλω; – Μόνο 15.000 Ευρώ (5 εκατομμύρια δραχμές) – Ορίστε, ευχαριστώ Τι καλά τώρα να με σταματούσε ένας και να μου λεγε ότι πάει Αθήνα να κονομήσω άλλα 5 εκατομμύρια λέει μέσα του ο ταξιτζής. Μετά από 100 μέτρα τον σταματάει ένας άλλος και του λέει «Ταξί – ταξί Αθήνα πάω» Τρελαίνεται ο ταξιτζής από τη χαρά του – Αθήνα που ακριβώς; – Κηφισιά. – Περάστε. Λίγα μέτρα πιο πέρα τον σταματάει ένας ακόμα. – Ταξί – ταξί! – Που πάτε. – Αθήνα. – Που ακριβώς; Ρωτάει ο ταξιτζής. – Γλυφάδα. – Α όχι όχι λυπάμαι εμείς πάμε Κηφισιά
Μια μέρα ο Κωστίκας πήγε στο γιατρό και του είπε: – «Γιατρέ μου έχω ένα πρόβλημα. Χέζω από το στόμα! Τι μπορώ να κάνω;» – «Πάρε αυτά τα χαπάκια και κάθε μέρα να παίρνεις από ένα.» – Μέσα στο κουτάκι με τα χαπάκια όμως υπήρχαν δύο είδη. Τα σωστά και τα λάθος χάπια. Τις τρεις πρώτες μέρες ο Κωστίκας πήρε τα σωστά χάπια. Την τέταρτη όμως μέρα πήρε λάθος χάπι και άρχισε πάλι να χέζει από το στόμα. Ξαναπήγε λοιπόν στο Γιατρό κουνώντας τον κώλο του. Ο γιατρός τον ρώτησε: – «Γιατί κουνάς τον κώλο σου ρε Κωστίκα;» – «Μασάω τσίχλα γιατρέ.»
