Ο ετοιμοθάνατος στον συμβολαιογράφο: – Και στο τέλος της κηδείας…θέλω να παίξει μια ορχήστρα. – Πολύ καλά…Τι επιθυμείτε να ακούσετε;
Η μικρή Αννούλα ρωτάει την γιαγιά της με εντελώς αθώο ύφος: – Γιαγιά, τι σημαίνει εραστής; – Αμάν, τι μου θύμησες παιδάκι μου! φωνάζει η γιαγιά και γρήγορα σηκώνεται τρέχει στη σοφίτα ανοίγει μια ντουλάπα και πέφτει ένας σκελετός!
Ρωτάει ο άνθρωπος τον Θεό: – Θεούλη μου τι είναι για σένα ένα δισεκατομμύριο; Θεός: – Μια δραχμή Ανθρωπος: Θεούλη μου τι είναι για σένα 1 εκατομμύριο χρόνια; Θεός: Μια στιγμή! Ανθρωπος: Θεούλη μου θέλω ένα δισεκατομμύριο!! Θεός: Μια στιγμή!
Ήταν κάποτε ένας μπάρμαν πολύ έμπειρος και αφού πέρασαν πολλά χρόνια δουλειάς αποφάσισε να ανοίξει το δικό του μπαρ! Στα εγκαίνια του μαγαζιού έρχεται μια παρέα από άντρες. – «Παρακαλώ τι θα πάρετε;» λέει ο μπάρμαν σε έναν από τους πελάτες. – «Ένα σαν Ντίν», λέει αυτός. Σανντίν, σανντίν, αυτό το ποτό πρώτη φορά το άκουγε ο μπάρμαν! Ψάχνει σε καταλόγους ποτών, ψάχνει σε βιβλία, πουθενά αυτό το ποτό. Πάει λοιπόν ντροπιασμένος πίσω στον πελάτη και ευγενικά του λέει: – «Συγνώμη κύριε μα δεν έχουμε άλλο από αυτό το ποτό μήπως θα θέλατε κάτι άλλο;» – «Καλά μωρέ δεν πειράζει, φέρε ένα σαν τ΄ Βαγγέλη.»
Το αεροπλάνο κάνει στροφή πάνω από τη ζώνη ρίψης κι ο πιλότος αναγγέλλει ακύρωση του άλματος λόγω δυνατού ανέμου. Ο Αξιωματικός επικεφαλής γίνεται κάτωχρος.- Τι πάθατε ; Ρωτάει ο διπλανός του.- Φοβάμαι , λέει εκείνος.- Εσείς με τόσα άλματα που ενθαρρύνατε εμάς;- Ναι, πρώτη φορά προσγειώνομαι μ αεροπλάνο!
Ένας Έλληνας και ένας Αιγύπτιος συζητούσαν για τον πολιτισμό τους: – «Εμείς έχουμε τις πυραμίδες.» – «Κι εμείς έχουμε την Ακρόπολη.» – «Εμείς σκάψαμε κάτω από τις πυραμίδες και βρήκαμε καλώδια.» – «Και τι μ` αυτό;» – «Πάει να πει πως τότε υπήρχαν τηλέφωνα!» – «Κι εμείς σκάψαμε κάτω από την Ακρόπολη και δεν βρήκαμε τίποτα.» – «Και τι με αυτό;» – «Πάει να πει πως τότε είχαν κινητή τηλεφωνία!»
Ο φωτογράφος ενός περιοδικού πηρέ παραγγελιά να τραβήξει φωτογραφίες μιας μεγάλης δασοπυρκαγιάς. Ο καπνός ήταν τόσο πυκνός που δεν θα έβγαινε τίποτα, ζήτησε λοιπόν τηλεφωνικά άδεια απο το περιοδικό να νοικιάσει ένα αεροπλάνο. -θα σε περιμένει στο αεροδρόμιο, του είπε ο αρχισυντάκτης πράγματι με το που έφτασε στο μικρό αεροδρόμιο, ένα αεροπλανάκι ήδη έκανε προθέρμανση δίπλα στον διάδρομο απογείωσης. Πήδησε μέσα με τις μηχανές του και φώναξε -φύγαμε! Ο πιλότος μαρσάρισε και απογειώθηκαν. -πέτα πάνω απο το βόρειο τμήμα της φωτιάς, διέταξε ο φωτογράφος, και κάνε τρία με τέσσερα χαμηλά περάσματα. -τι; έκανε ο πιλότος -για να τραβηξω φωτογραφίες. Είμαι φωτογράφος και οι φωτογράφοι είναι για να τραβάνε φωτογραφίες, είπε τσατισμένος ο φωτογράφος. Και ο πιλότος μετά απο μερικά ατελείωτα δευτερόλεπτα -θέλεις να πεις ότι ΔΕΝ είσαι ο εκπαιδευτής;;;;;;
Λέει ο Χίτλερ σε έναν Εβραίο: – «Θα σε βάλω να τρέξεις με τον Μάικλ Τζόνσον στα 200μ. Αν τον κερδίσεις, θα σε κάνω τον πιο πλούσιο άνθρωπο του κόσμου. Κανείς δε θα σε πειράζει εσένα και την οικογένειά σου. Αν χάσεις όμως, θα σου κόψω και το άλλο πόδι!»
Η μπέιμπυ σίτερ αφού έχει βγάλει το μικρό παιδάκι βόλτα, επιστρέφει στο σπίτι όπου εργάζεται. Χτυπάει και ακούγεται από μέσα η φωνή της μάνας: – Ποιος είναι; – Εγώ, η μπέιμπυ σίτερ. – Έφερες το παιδί; -Κυρία μου.. συνέβη κάτι φοβερό. Τον μικρό τον πάτησε οδοστρωτήρας! – Τότε ρίξτον κάτω από τη χαραμάδα.
Περπατούν δύο οδοντογλυφίδες στο δρόμο και βλέπουν μία καρφίτσα! Τότε λέει η μια οδοντογλυφίδα στην άλλη: – «Ωχχχ, ο ρόμποκοπ!!»
