Πέφτουν ένας Γερμανός ένας Αγγλος και ένας πόντιος στα χέρια των ζουλού και τους λένε : «Πάλι εσείς;»
Μια φορά ένας βοσκός πήγε στην ζούγκλα! Εκεί που καθόταν ήρεμος και έπαιζε την φλογέρα του ακούει ξαφνικά μια κραυγή.ΑααααΑαααααΑαααα! Γυρνάει και τι να δει! Ξεπρόβαλε μέσα από τις φυλλωσιές ο Ταρζάν ο βασιλιάς της ζούγκλας. Εκεί που περπατούσε ο Ταρζάν ανάμεσα στο κοπάδι ακούει το σκύλο να γαβγίζει. Γυρνάει και λέει στον βοσκό:- Καλά ρε δεν ντρέπεσαι δεν τον ταΐζεις τον σκύλο; Δώσε του κανένα κοκαλάκι πεινάει. – Καλά και εσύ που το ξέρεις; – Εγώ είμαι ο Ταρζαν, μιλάω τη γλώσσα των ζώων! Τι να κάνει και ο βοσκός δίνει ένα κόκαλο στο σκύλο. Περπατώντας λίγο παρακάτω ο Ταρζαν ακούει έναν γάιδαρο να γκαρίζει. Γυρνάει και λέει στον βοσκό: – Καλά ρε βοσκέ γιατί δεν φέρνεις μια γαϊδουρινά στον γάιδαρο για να «ξεχαρμανιάσει»; – Καλά ρε και συ που το ξέρεις ότι θέλει ο γάιδαρος να ξεχαρμανιάσει; – Εγώ είμαι ο Ταρζαν! Μιλάω τη γλώσσα των ζώων! Τι να κάνει και ο βοσκός πάει μια γαϊδουρινά στον γάιδαρο. Εκεί που περπατούσε λίγο πιο πέρα ο Ταρζαν ακούει μια κατσίκα να βελάζει. Πριν προλάβει να πει τίποτα ο Ταρζαν πετάγεται ο βοσκός και λέει στον Ταρζάν: – Ότι και να σου πει είναι ψέματα αυτή μου ρίχτηκε πρώτη!
Πάει ένας Βλάχος για πρώτη του φορά σε ένα τσίρκο. Λοιπόν, η παράσταση ξεκινάει. Αρχίζει ο παρουσιαστής: – «Σήμερα θα δούμε κλόουν, λιοντάρια, ελέφαντες, μαϊμούδες…θα δούμε και αυτόν τον μαλάκα που κάθεται εκεί μπροστά» (δείχνοντας τον βλάχο). Ο Βλάχος σκέφτηκε πως μάλλον άλλον έδειξε κι έτσι την άλλη μέρα ξαναπήγε και κάθισε προς το κέντρο. Αρχίζει πάλι ο παρουσιαστής: – «Σήμερα θα δούμε ταχυδακτυλουργούς, άλογα, φώκιες…θα δούμε κι αυτόν τον μαλάκα που κάθετε εκεί στη μέση»! Τι να κάνει λοιπόν ο Βλάχος, την άλλη μέρα αποφάσισε να κάτσει πίσω. Ξεκινάει πάλι ο παρουσιαστής: – «Σήμερα θα δούμε αρκούδες, κροκόδειλους, ρινόκερους, ταύρους…θα δούμε και αυτόν τον μαλάκα που κάθισε πίσω-πίσω». Ο Βλάχος τα έπαιξε, δεν ήξερε τι να κάνει. Την επόμενη μέρα κάθισε απ έξω και παρακολουθούσε από μια τρυπούλα που υπήρχε στην σκηνή. Βγαίνει λοιπόν ο παρουσιαστής και εκφωνεί: – «Κυρίες και κύριοι σήμερα θα παρακολουθήσουμε φίδια, τίγρης, πάνθηρες…θα δούμε κι αυτόν τον μαλάκα που κοιτάει απ έξω από την τρυπούλα»! Ο Βλάχος όμως δεν ήξερε πως να του απαντήσει και σκέφτηκε να πάει να σπουδάσει και να γυρίσει μετά από καιρό γνωρίζοντας πως να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Αφού περνούν τα χρόνια γυρίζει στο τσίρκο. Να σου και ξαναπετάγεται ο παρουσιαστής: – «Σήμερα θα παρακολουθήσετε καρχαρίες, φάλαινες, μάγους…θα παρακολουθήσετε κι αυτόν εδώ τον μαλάκα που έχει τέσσερα χρόνια να έρθει»!!!
Πάει ένας και ρωτάει έναν άλλο, που έπαιζε με μια τρίχα. – «Από τα νεύρα σου;» και του λέει ο άλλος: – «Όχι από τα αρχίδια μου.»
Πάει ένας Αφρικανός σε ένα περίπτερο. – Τι θα θέλατε; του λέει ο περιπτεράς. – Αγκού αμπά αμντού ντιμπά Κόκα Κόλα! – Μία παγωμένη ..τι;
Ένας γιατρός συζητάει αφηρημένος με γνωστό του αντρόγυνο που είναι παντρεμένο εδώ και πέντε χρόνια. – Έχετε κάνει κανένα παιδάκι αγαπητέ μου; ρωτάει το σύζυγο. -Όχι ακόμα, λέει εκείνος. Γυρνάει κατόπιν στη σύζυγο… – Ούτε και εσείς κυρία μου..;
Ένας Αθηναίος ταξιτζής ρωτάει τον πελάτη του πού πηγαίνει και έκπληκτος τον ακούει να του δίνει τη δική του διεύθυνση. Τον πηγαίνει στον προορισμό του, πληρώνεται και με το στόμα ανοιχτό βλέπει τον άντρα να βγάζει ένα κλειδί, να ξεκλειδώνει και να μπαίνει στο δικό του σπίτι! Ο ταξιτζής τον ακολουθεί και με το δικό του κλειδί εισβάλλει στο σπίτι του και διακόπτει τη ρομαντική μυστική σχέση του άγνωστου με τη γυναίκα του. <<Χωρίς αμφιβολία σήμερα ήταν η άτυχή του μέρα>> λέει ο ταξιτζής με φιλοσοφική διάθεση. <<Αν σκεφτείς πως η Αθήνα έχει εβδομήντα χιλιάδες ταξί!>>
Γιατρέ, βλέπω συνεχώς ανθρωπάκια! Ανθρωπάκια παντού πάνω μου! ΓΙΑΤΡΕ, ΤΑ ΔΙΩΧΝΩ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΑ! – Καλά, και γιατί τα πετάς ΠΑΝΩ ΜΟΥ;(!)
Ο ασθενής πηγαίνει στον γιατρό. – Γιατρέ μου όταν πίνω τσάι με πονάει το μάτι μου, τι συμβαίνει; – Τίποτα αγαπητέ μου απλά να βγάζετε το κουταλάκι από το τσάι σας.
Ψυχίατρος: Ποιο είναι το πρόβλημα σας, κύριε; – Ασθενής: Νομίζω πως είμαι κοτόπουλο! – Ψυχίατρος: Μάλιστα! Και πόσο καιρό νομίζετε ότι είστε κοτόπουλο; – Ασθενής : Μα …από τότε που βγήκα από το αυγό!
