Ο Ζαν κλοντ βαν νταμ μένει από βενζίνη σε μια έρημη περιοχή και για καλή του τύχη εκεί είναι μια παράγκα που μένει ένας άγριος τύπος. Χτυπά την πόρτα και λέει: – «Είμαι ο ζαν κλοντ βαν νταμ.» Από μέσα ακούγεται ξαφνικά μια δυνατή φωνή: – «Σκάστε μη σας πλακώσω και τους τέσσερις!»
Πάει κάποιος στη δουλειά του ύστερα από δύο μήνες και τον ρωτάει το αφεντικό του: – Που ήσουν ρε τόσες μέρες και έχουμε πνιγεί στη δουλειά; – Ασε ρε αφεντικό, πέθανε η μάνα μου. – Έλα ρε, και πώς πέθανε; – Ασε, είναι μεγάλη ιστορία. – Για πες μου. – Είναι μεγάλη ιστορία σου λέω. – Δεν πειράζει, πες μου. – Ακου, πήγε να απλώσει τα ρούχα στην ταράτσα, γλιστράει και πέφτει. – Και τι έγινε, σκοτώθηκε; – Όχι. Είχαμε το τραμπολίνο για τα παιδιά και πιάστηκε από τα παράθυρα. – Και τι έγινε, σκοτώθηκε; – Όχι. Είχαμε το τρομπολίνο για τα παιδιά και πιάστηκε από τη ζγόρνα. – Και τι έγινε, σκοτώθηκε; – Όχι. Είχαμε το τραμπολίνο για τα παιδιά και πιάστηκε από το καλώδιο της κεραίας. – Και τι έγινε, σκοτώθηκε; – Όχι. Είχαμε το τραμπολίνο για τα παιδιά και βγαίνει ο πατέρας μου έξω με την καραμπίνα Μπαμ!! Μπαμ!!Μπαμ!! Γαμώ το κέρατο σου θα μου διαλύσεις όλο το σπίτι!!!!!!!!!!
Ένας Αγγλος και μια Αγγλίδα κάνουν έρωτα. Ξαφνικά, ο Αγγλος ανάβει το λαμπατέρ και ρωτάει: – Αγάπη μου, σε πόνεσα; – Όχι, του απαντά αυτή. Γιατί; – Γιατί κουνήθηκες!
Πέντε νυχτερίδες είναι κρεμασμένες από το κλαδί ενός δέντρου. Σε κάποια στιγμή η μία από τις πέντε σηκώνεται όρθια, οπότε πετάγεται η άλλη και λέει έντρομη: – Παιδιά ξυπνήστε, λιποθύμησε ο Λάκης!
Πάει ο Ντέμης Νικολαΐδης με τη Βανδή σ ένα κατάστημα ενδυμάτων και δοκιμάζουν τα ρούχα. Λέει η Δέσποινα στο Ντέμη: Βανδή: Αγάπη μου, πώς σου φαίνεται αυτή η μπλούζα; Μήπως με παχαίνει; Ντέμης: Ε καλά, δεν είπαμε να τη φας!
Ήταν ένας τύπος, ναυαγός σε ένα νησί για κάνα δύο χρόνια. Μια μέρα βλέπει μια γυναικάρα με στολή κατάδυσης να ξεπροβάλει από τη θάλασσα και να τον πλησιάζει με βήμα λικνιστικό. Απορημένος αυτός τρέχει κοντά της: – Πώς βρέθηκες εσύ εδώ; – Δεν μου λες παίδαρε, από πότε έχεις να καπνίσεις; – Ε, δεν θα ναι και δύο χρόνια; Ανοίγει τότε αυτή μια τσέπη της στολής και του δίνει ένα πακέτο τσιγάρα. – Και δεν μου λες παίδαρε, από πότε έχεις να πιεις; – Ε, δεν θα ναι και δύο χρόνια; Ανοίγει τότε αυτή μία άλλη τσέπη της στολής και και του δίνει ένα μπουκάλι κρασί. Αρχίζοντας να κατεβάζει το φερμουάρ της στολής: – Και δεν μου λες παίδαρε, από πότε έχεις να διασκεδάσεις πραγματικά; – Μην μου πεις ότι έχεις εκεί μέσα μπαστούνια του γκολφ, γιατί θα τρελαθώ !!!
