Ο Γιωρίκας εκμυστηρεύεται στον Κωστίκα: – «Ο γιατρός μου είπε ότι το 2001 θα πεθάνω!» – «Ρώτησες κανένα άλλο γιατρό στο εξωτερικό;» – «Ναι, στη Γερμανία. Και μου επιβεβαίωσαν ότι το 2001 θα πεθάνω!» – «Στο Κιλκίς πήγες να ρωτήσεις;» – «Όχι γατί;» – «Γιατί εκεί είναι τριάντα χρόνια πίσω!»
Ο Πόντιος ηλεκτρολόγος ενός νοσοκομείου μπαίνει σε ένα θάλαμο εντατικής παρακολούθησης που είναι ασθενείς και αναπνέουν από φιάλες οξυγόνου και τους λέει: «Πάρτε βαθειά αναπνοή γιατί θα κοπεί το ρεύμα για 10 λεπτά».
Βρίσκεται σε εξέλιξη , ένας αγώνας ποδοσφαίρου ανάμεσα στην εθνική Βραζιλίας και την εθνική Ποντίων . Το σκορ είναι 11-0 υπέρ της Βραζιλίας . Γίνεται μια φάση έξω από την περιοχή των Ποντίων και κερδίζει φάουλ η Βραζιλία σε πολύ καλή θέση . Στήνονται οι παίχτες του τοίχους κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του τερματοφύλακα . Την τελευταία στιγμή όμως , γυρνάνε οι παίχτες του τοίχους και κοιτάνε προς το τέρμα . Ο τερματοφύλακάς τους φωνάζει : – » Τι κάνετε ρε μα***κες ; Γυρίστε από την άλλη . » Και ένας παίχτης του τοίχους απαντάει : – » Τι λες ρε έξυπνε ; Και να χάσουμε την γκολάρα ; «
Ο Κωστίκας είχε την ονομαστική του εορτή. Έτσι λοιπόν κάλεσε τον αγαπητό του φίλο Γιωρίκα. Η γιορτή ήταν στις 9μ.μ. Η ώρα περνούσε αλλά ο Γιωρίκας δεν εμφανιζόταν. Ο Κωστίκας άρχισε να ανησυχεί. Το τηλέφωνο του Γιωρίκα δεν απαντούσε. Η ώρα ήταν 3.00 τα ξημερώματα. Ο Κωστίκας ανήσυχος αποφασίζει να πάει να δει αν ο φίλος του ζει. Μόλις φθάνει στην πόρτα της πολυκατοικίας του, βλέπει τον Γιωρίκα να κάθεται μπροστά στο ασανσέρ και να περιμένει. «Τι κάνεις εδώ ρε Γιωρίκα;», του λέει ο Κωστίκας. «Να ρε, το ασανσέρ λέει για τρία άτομα. Τόση ώρα περίμενα άλλα δύο για να ανεβούμε», του απαντά ο Γιωρίκας.
Ο Γιωρίκας μια μέρα, εκεί που βοσκούσε τα πρόβατα και τα γίδια του ήθελε να γαμήσει. Η Σουμέλα του όμως είχε πάει ταξίδι. Εκεί λοιπόν που καθόταν, βλέπει μια ωραία γίδα με κάτι όμορφα κέρατα και λέει: – «Θα πάω να την γα…ω.» Εκεί που βοσκούσε η γίδα, πάει από πίσω της ο Γιωρίκας, κατεβάζει λίγο τα βρακιά του και της τον χώνει. Η γίδα όμως τρόμαξε και άρχισε να τρέχει. Εκείνη τη στιγμή, κόλλησε με την γίδα και δεν μπορούσε να ξεκολλήσει. Οπότε όταν εκείνη άρχισε να τρέχει στην κατηφόρα του βουνού, και ο Γιωρίκας έτρεχε πίσω της, με τα παντελόνια του κατεβασμένα. Εκείνη την ώρα, καθόταν στο καφενείο του χωριού ο Κωστίκας με κάποιους άλλους συγχωριανούς του. Βλέπουν λοιπόν τον Γιωρίκα που κατευθυνόταν προς το μέρος τους, και ο Κωστίκας λέει στους άλλους: – «Βρε τον ξεβράκωτο. Μου θέλει και μηχανάκι!»
Πάει η γιαγιά Συμέλα στο ιατρό και του λέει :-Γιατρέ έχω ένα πρόβλημα, κλάνω συνέχεια και το περίεργο είναι ότι δεν ακούγονται αλλά ούτε μυρίζουνε, να για παράδειγμα τώρα έκλασα 20 φορές Και λέει ο γιατρός :-Θα σου δώσω κάτι φάρμακα και θα έρθεις μετά από 15 ημέρες να δούμε. Ε παίρνει η γιαγιά τα φάρμακα και πάει ξανά. -Γιατρέ τώρα οι κλανιές μου ακούγονται. Λέει ο γιατρός : -Ωραία τώρα κάτι θα κάνουμε για να ξεβουλώσουμε και την μύτη σας.
Είχαν μια φορά συμβούλιο οι Γερμανοί, αγανακτισμένοι με τους Πόντιους. Λέει ο Γερμανός διευθυντής: – «Κάτι πρέπει να κάνουμε γιατί αυτοί οι Πόντιοι έχουν ξεπεράσει τους πάντες σε βλακεία. Είναι πάντα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Πρέπει λοιπόν να βρούμε κάτι το οποίο να είναι τόσο μεγάλη βλακεία ώστε οι Πόντιοι να μην μπορέσουν να μας φτάσουν.» Συμφώνησαν και άρχιζαν όλοι να κατεβάζουν ιδέες. Ο διευθυντής τους άκουγε αλλά δεν ήταν ικανοποιημένος. Ώσπου σε μια στιγμή κάποιος λέει το πιο βλακώδες: – «Το βρήκα! να φτιάξουμε μια γέφυρα πάνω από την έρημο Σαχάρα», λέει. Κατενθουσιασμένοι όλοι άρχισαν να χειροκροτάνε. Και αφού ο διευθυντής συμφώνησε, άρχισαν οι εργασίες. Μετά από 3 χρόνια που τελείωσε η γέφυρα έγραφαν οι εφημερίδες όλου του κόσμου: «Τεράστια η βλακεία των Γερμανών! Έφτιαξαν μια γέφυρα πάνω από την έρημο Σαχάρα. Ακόμα μεγαλύτερη όμως η βλακεία των Ποντίων. Βρέθηκε Πόντιος να ψαρεύει πάνω από τη γέφυρα!»
Ο Πόντιος στον φαρμακοποιό: – Μια ασπιρίνη παρακαλώ! Φαρμακοποιός: Θα την πάρετε στο κουτάκι; Πόντιος: Όχι τσουλώντας!
Αρρώστησε η Σουμέλα και την πάει ο Γιωρίκας στον γιατρό. Στο δρόμο συναντάει τον φίλο του τον Κωστίκα και ακολουθεί ο εξής διάλογο: – «Που πας νέπε Γιωρίκα;» – «Πάω την Σουμέλα στον γιατρό.» – «Γιατί τι έχει;» – «Είναι άρρωστη.» – «Αντε νέπε σέφτελε τίποτα δεν έχει. Γ…ι θέλει.» – «Τι λες νέπε Κωστίκα;» – «Ναι, άκουσε με που σου λέω.» Επιστρέφουν στο σπίτι και αρχίζουν εντατικά την θεραπεία σύμφωνα με όσα του υπέδειξε ο Κωστίκας. Μετά λίγο καιρό η Σουμέλα ήταν περδίκι. Ο Γιωρίκας βλέποντας το αποτέλεσμα λέει: – «Κοίτα ρε ο μαλάκας τι θαυμάσιο φάρμακο που έχω και άφησα τον πατέρα μου και πέθανε τζάμπα και βερεσέ…»
Ο Γιωρίκας και ο Κωστίκας βρίσκονται στη φυλακή και αποφασίζουν να δραπετεύσουν. Συναντιούνται λοιπόν στην αυλή όπου ο Γιωρίκας κρατούσε μια σκάλα και ο Κωστίκας μια πέτρα. Βλέποντας ο Κωστίκας τη σκάλα, ρωτάει: – «Καλά ρε Γιωρίκα τι θα την κάνεις τη σκάλα;» – «Όταν φτάσουμε στον φράχτη, θα την βάλουμε για να ανέβουμε και να πηδήξουμε έξω. Εσύ τι θα την κάνεις την πέτρα;» – «Όταν θα αρχίσουνε να μας κυνηγάνε, θα την αφήσω κάτω για να τρέχω πιο γρήγορα.»