Πηγαίνει ο διευθυντής μιας εταιρείας που κατασκευάζει καρφιά, με το όνομα Δημητράκας, σε μια διαφημιστική εταιρεία για να εκσυγχρονιστεί κι αυτός, και να προωθήσει το προϊόν του με τους μοντέρνους τρόπους και τεχνικές.
Αφού τον ρωτάει ο Marketing Manager της διαφημιστικής κάποια πράγματα, του λέει να ξαναπεράσει σε μια βδομάδα γιατί θα έχει έτοιμο το σποτάκι της διαφήμισης.
Πράγματι, πηγαίνει την επόμενη βδομάδα ο διευθυντής στη διαφημιστική εταιρεία, τον κερνούν ποτό, φαγητό και τον βάζουν στο μεγάλο καναπέ στην αίθουσα προβολής για να παρακολουθήσει το σποτάκι.
Αυτό παρουσίαζε το Χριστό πάνω στο σταυρό και τελείωνε με τη φράση:
«Για δουλειά στο τάκα τάκα, μόνο πρόκες Δημητράκα».
Ο διευθυντής, σοκαρίστηκε και τους εξέφρασε τον προβληματισμό του για την απήχηση που θα είχε το σποτάκι στο χριστιανικό πληθυσμό κλπ. κλπ. Ο manager της διαφημιστικής προβληματίστηκε και του είπε να περάσει πάλι την επόμενη εβδομάδα να παρακολουθήσει ένα άλλο σποτάκι που θα έφτιαχναν.
Ξαναπηγαίνει την επόμενη βδομάδα ο διευθυντής στη διαφημιστική εταιρεία, τον κερνούν ποτό, γλυκό για να γιορτάσουν την επιτυχία και τον βάζουν στο μεγάλο καναπέ στην αίθουσα προβολής για να παρακολουθήσει το σποτάκι.
Αυτό παρουσίαζε πάλι το Χριστό πάνω στο σταυρό και τελείωνε με τη φράση:
«Η δουλειά είναι μια πλάκα, με τις πρόκες Δημητράκα».
Τσαντίζεται τότε ο διευθυντής και λέει στον τύπο από τη διαφημιστική:
– Θέλω ένα σποτάκι που να μην παριστάνει επιτέλους το Χριστό πάνω στο σταυρό. Ξεκολλήστε από αυτή την ιδέα γιατί δε θα πουλήσουμε ούτε ένα καρφί.
– ΟΚ mister, του απαντά ο μαρκετίστας κατάλαβα τι ακριβώς ζητάτε. Την άλλη εβδομάδα θα σας έχουμε ό,τι ζητάτε.
Πάει λοιπόν την επόμενη εβδομάδα ο διευθυντής επιφυλακτικός για να δει το σποτάκι, ακολουθεί όλο το διαδικαστικό με τα ποτά, κλπ. και πάει να δει το νέο σποτ που του υποσχέθηκαν.
Αυτό που παρουσίαζε ήταν ο Χριστός που έτρεχε μακριά από το σταυρό και το σποτ τελείωνε με δύο Ρωμαίους στρατιώτες να λέει ο ένας στον άλλον:
«Και του τό’πα του μαλάκα, μόνο πρόκες Δημητράκα».