Μπορείς να μου πεις Τοτέ τι σημαντικό έγινε το 1789; – Γεννήθηκε ο μέγας Ναπολέων, κύριε. – Πολύ σωστά. Και το 1792; – Εεεε. Χμ. Ο μέγας Ναπολέων έγινε 3 χρονών.
Η κυρία ρωτάει τον Τοτό: Τοτό, πόσοι είναι οι μαθητές του Χριστού; Ο Τοτός δεν ήξερε και ο Πέτρος του λέει για να τον βοηθήσει: Όσες είναι και οι ώρες του ρολογιού. Τότε ο Τοτός κοιτάει το ρολόι και λέει: Έντεκα παρά τέταρτο, κυρία!
Στην ενορία του Τοτού, Κυριακή, ο παπάς βγάζει τον καθιερωμένο λόγο περί αμαρτιών και χαμηλών ηθών: – Αγαπητοί μου πιστοί, για να καταδικάσω την στάθμη της ηθικής κατάπτωσης της σημερινής κοινωνίας ένα μόνο σας λέγω: Χτες το βραδάκι γύριζα στο σπίτι από την βραδινή προσευχή και πέρασα μέσα από το παρκάκι. Είναι πλέον αδύνατο να συλλάβω την εικόνα που αντίκρισα. Είδα λοιπόν εκείνη τον τάδε, αίσχος, είδα εκείνον με την τάδε, εκείνον με τον τάδε, κατάντια, είδα εκείνη με εκείνη, Σόδομα και Γόμορρα Πετάγεται λοιπόν τότε ο Τοτός και του λέει: – Παππούλη, αν πήγαινες λίγο παρακάτω θα έβλεπες κι εμένα!!.
Μια μέρα μέσα στη τάξη η δασκάλα λέει στον Τοτό :<<Τοτό είναι η τελευταία φορά που στο λέω μην ξαναμιλήσεις στη τάξη>>.Τοτός: Πάλι καλά κυρία, δηλαδή δεν θα σας ξανά ακούσω!!
Ένας χαζομπαμπάς πάει έξαλλος στο σχολείο να παραπονεθεί γιατί ο γιος του έμεινε στην ίδια τάξη. – Κοιτάξτε κύριε, του λέει ο διευθυντής. Κάναμε στα παιδιά ένα τεστ ευφυΐας και ο γιος σας πήρε 19 στα 100. – Ε, και ;Καλός βαθμός ακούγεται! επιμένει ο πατέρας. – Όπως νομίζετε κύριε. Επιτρέψτε μου όμως να σας ενημερώσω ότι στο ίδιο τεστ οι χιμπατζήδες στο ζωολογικό κήπο πήραν 24!
Ο Μπόμπος με τον πατέρα του, είχαν πάει βόλτα στην πόλη. Ο Μπόμπος, ήταν μικρός και ρωτούσε συνέχεια τον μπαμπά του για τα διάφορα που έβλεπε. – «Μπαμπά, τι είναι αυτό;» – «Νοσοκομείο είναι παιδί μου», του απαντούσε ο μπαμπάς του. – «Μπαμπά, τι είναι εκείνο;» – «Σχολείο είναι παιδί μου.» Κάποια στιγμή, πέρασαν και από ένα οίκο ανοχής. – «Μπαμπά τι είναι αυτό;», ρωτάει ο μικρός. – «Αυτό, είναι το σπίτι που ευφραίνονται». Την άλλη μέρα ο Μπόμπος το σκάει από το σπίτι του και πάει στον οίκο ανοχής. Μπαίνει μέσα και λέει: – Ήρθα να ευφρανθώ!! – Όχι, είσαι μικρός του απαντάει η υπάλληλος. -Όχι δεν φεύγω , λέει ο Μπόμπος. – Καλά, του λέει αυτή, θέλεις μια φέτα με μέλι; -Θέλω, λέει αυτός και την τρώει. – Αλλη θες; – Θέλω!! – Τρίτη θέλεις;; – Θέλω, λέει ο Μπόμπος όμως δεν μπόρεσε να την φάει και γλύφει μόνο το μέλι. Στο μεταξύ ο πατέρας του είχε τρελαθεί να τον ψάχνει. Στο τέλος τον βρίσκει έξω από τον οίκο ανοχής. – Μπόμπο!! Τι έκανες εκεί μέσα;; Και ο Μπόμπος: – Πατέρα, τις δύο τις κατάφερα! Την τρίτη… της πάτησα ένα γλείψιμο!!!
Δύο παιδάκια στην εξοχή παρακολουθούσαν μια μικρή χελώνα που περπατούσε με το πάσο της. Ξαφνικά βλέπουν ότι απάνω στο όστρακο της είχε κολλήσει ένα μικρό σαλιγκάρι. – Κοίτα, κοίτα, λέει το ένα παιδάκι στο άλλο. Το σαλιγκάρι βιαζόταν φαίνεται σήμερα και πήρε ταξί!
Ο Μπόμπος ρωτάει τη μαμά του: – Γιατί οι μαργαρίτες είναι κλειστές; – Κοιμούνται παιδί μου. Ο Μπόμπος παίρνει μια μαργαρίτα και τη βάζει στο αυτί του. – Τι κάνεις εκεί; τον ρωτάει η μαμά του. – Προσπαθώ να ακούσω αν ροχαλίζει!!
Στο σχολείο η δασκάλα λέει στον Κωστάκη να κλίσει το ρήμα «σκουπίζω». Και λέει ο Κωστάκης: – Σκουπίζω, σκουπίζεις, σκουπίζει κ.λπ. – Μπράβο Κωστάκη, λέει η δασκάλα. Εξετάζοντας τη μισή τάξη φτάνει και στην μικρή Ωνάση. – Χριστίνα, λέει η δασκάλα, εσύ θα μας κλίσεις το ρήμα «πεινάω». Και γυρνάει η Χριστίνα και λέει στη δασκάλα της: – Εγώ πεινάω; ΕΣΥ ΠΕΙΝΑΣ !!!!!!
– Μα πέστε μου. Η κορούλα σας είναι που παίζει όλη μέρα στο πιάνο; – Βέβαια. – Τι προκομμένο κορίτσι! Την ακούω που κάνει ασκήσεις από το πρωί ως το βράδυ. Θα την κάνετε πιανίστα; – Όχι, θέλω μόνο να της κόψω τη συνήθεια να βάζει τα δάχτυλα στη μύτη
