Μια δημοσιογράφος παίρνει συνέντευξη από ένα γυφτάκι μόλις 9 ετών, όπου είχε σκοτωθεί όλη η οικογένεια του. ΔΗΜ: «Πως σκοτώθηκε ο πατέρας σου;» ΓΥΦ: «Το πάτση τατέρ.» ΔΗΜ: «Η μητέρα σου;» ΓΥΦ: «Το πάτση τατέρ.» ΔΗΜ: «Τα αδέρφια σου;» ΓΥΦ: «Το πάτση τατέρ.» ΔΗΜ: «Ο παππούς και η γιαγιά σου;» ΓΥΦ: «Το πάτση τατέρ.» ΔΗΜ: «Εσύ πως γλίτωσες, που ήσουνα εκείνη τι στιγμή;» ΓΥΦ: «Πάνω στο τατέρ!»
Λαρισαϊκοί Διάλογοι :- Σι γαμ σαν χθες ;- Όχι σι βαφτις .- Στι σκι σαν χθες ;- Όχι στι μπάσκετ .
Ένας παππούς πηγαίνει τη γριά του στο γιατρό . Αφού αυτός την εξετάζει, θέλοντας να πειράξει τον παππού του λέει: – Παππού υπάρχει πρόβλημα με την υγεία της γιαγιάς και θεραπεία είναι το sex . – Sex ; τι εννοείς ρωτάει ο παππούς . – Sex παππού , του λέει ο γιατρός , δεν ξέρεις από sex ; – A ! sex ! λέει ο παππούς . Και πόσο συχνά πρέπει ; – Τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα , λέει ο γιατρός . – Δηλαδή ; ρωτάει ο παππούς. – Ε να παππού , λέει ο γιατρός , ας πούμε Τρίτη Πέμπτη Σάββατο . – Λοιπόν παιδί μου , λέει ο παππούς , Τρίτη και Πέμπτη εντάξει αλλά το Σάββατο αποκλείεται να σου τη φέρνω .
«Όχι ρε γαμώτο , πάλι το ανθοδοχείο θα κάνω»!
Ελα μικρή στο μνήμα μου και πίστεψε στ’αλήθεια
πως δεν ορίζεις μπλιο καρδιά πο’χα παλιά στα στήθια
Κάποτε, πεθαίνει ο διευθυντής Marketing της Coca Cola. Όπως κάθε άνθρωπο, τον πηγαίνουν και αυτόν στον άγιο Πέτρο. Του λέει λοιπόν ο άγιος Πέτρος:-Συνήθως οι άνθρωποι κρίνονται από τις πράξεις τους για το αν θα πάνε στον Παράδεισο ή στην Κόλαση. Εσύ μιας και είσαι πρώην υπάλληλος σε μία τόσο μεγάλη πολυεθνική όπως η Coca Cola, μπορείς να περάσεις όπου θες.-Σύμφωνοι, αλλά έχω μία ενδιαφέρουσα πρόταση να σου κάνω. Αυτή είναι μία επιταγή 1.000.000 δολαρίων. Είναι δικιά σου αν βάλεις την Coca Cola σπόνσορα στο Πάτερ Ημών.-Μα παιδί μου, αυτά τα πράγματα είναι αδιανόητα. Αλλά εν πάση περιπτώση, επειδή δεν είμαι ο υπεύθυνος για αυτές τις διευθετήσεις, πήγαινε στο Χριστό και πείτε τα.Πηγαίνει λοιπόν στο Χριστό…-Τι τρέχει τέκνων μου;-Έχω στα χέρια μου μία επιταγή 10.000.000 δολαρίων. Είναι δικιά σου αν μπορέσουμε να βάλουμε την Coca cola σπόνσορα στο Πάτερ Ημών.-Μα είσαι σοβαρός; Τι πράγματα είναι αυτά που λες. Όμως, επειδή δεν είμαι υπεύθυνος για τέτοια ζητήματα, πήγαινε δες το Big Boss.Τον στέλνουνε λοιπόν στο Θεό…-Τι συμβαίνει παιδί μου; Με θέλεις κάτι;-Σου αφήνω αυτή την επιταγή. Συμπλήρωσε εσύ το ποσό που θες, αρκεί να μπει η Coca Cola σπόνσορας στο Πάτερ Ημών.-Χάσου από μπροστά μου σάτυρε. Τι πράγματα είναι αυτά που μου λες; Εκρήγνυται ο Θεός.Ο Διευθυντής Marketing της Coca Cola φεύγει τρέχοντας φοβισμένος. Ο Θεός μετά από λίγο ηρεμεί. Το ξανασκέφτεται λίγο… χαϊδεύει τη γενειάδα του.. και μετά από λίγο σηκώνεται, πάει στο Χριστό και του λέει:- Βρε γιε μου… θυμάσαι πότε λήγει η σύμβαση με τους Αρτοποιούς;
Πεθαίνει κάποιος και πάει στον παράδεισο. Πρώτη μέρα, βγήκε να κατατοπιστεί. Ρωτάει κάποιον παλιό εκεί, πώς είναι τα πράγματα; -Όσο είσαι νέος σε πήζουν λίγο στην αγγαρεία, αλλά όταν παλιώσεις είναι όλα μια χαρά. Πράγματι λοιπόν, αφού είχε εγκατασταθεί και είχαν περάσει κάποιες ώρες, ακούγεται από τα μεγάφωνα: -Όλοι οι νέοι να συγκεντρωθούν για αναφορά. Πάει κι αυτός λοιπόν, τους μαζεύουν όλους και τους βάζουν να κουβαλάνε σίδερα. Μπετόβεργες με τον τόνο, τα είδε όλα κωλυόμενα. Την άλλη μέρα πάλι τα ίδια. Την παραάλλη, μετά την πρωινή αναφορά, από όπου φυσικά οι παλιοί ήταν κωλυόμενοι, τους πήγαν να κουβαλάνε ξύλα. Μαδέρια, τάβλες. Αλλο πακέτο εκεί. Την επόμενη πάλι τα ίδια. -Όλοι οι νέοι να μαζευτούν για να κουβαλήσουν τσιμέντο. Τσουβάλια ατελείωτα, είχε αρχίσει να πήζει, κόντευε μια βδομάδα και είχε σκιστεί να δουλεύει. Βρίσκει τον άγγελο επικεφαλής του project: -Τι πράγματα είναι αυτά, καλύτερα να ήμουν στην κόλαση -Μην ανησυχείς, αυτή είναι η διαβολοβδομάδα σου, μετά δεν θα κάνεις τίποτα. Πράγματι, μόλις τελείωσε η εβδομάδα τον άφησαν ήσυχο, ούτε σίδερα, ούτε τσιμέντα, είχαν έρθει πιο νέοι. Το βραδάκι λοιπόν, όπως καθόταν σε ένα συννεφάκι και απολάμβανε το ηλιοβασίλεμα, βλέπει σε ένα σπίτι (με τις νέες ικανότητες που είχε μόλις αποκτήσει) κάποιον ετοιμοθάνατο. Είχαν μαζευτεί γύρω συγγενείς κι αυτός σιγά-σιγά εγκατέλειπε τα εγκόσμια. Βάζει λοιπόν τα φτερά του και κατεβαίνει γρήγορα στο σπίτι και του ψιθυρίζει στο αυτί: -Πού πάς ρε κακομοίρη, απόψε θα ρίξουνε την πλάκα…
Μια μέρα φως μου αν δε σε δω μια μέρα σα σε χάσω
σαν το σφαμένο το πουλί χαρές στη γη ταράσω
